Η Δύση, που ως φιλοσοφία ζωής και σκέψης εδράζεται στην Ευρώπη, είναι σε μεγάλη παρακμή, που είναι αποτέλεσμα διαδρομής αιώνων.
Ανέκαθεν είχε μίαν έπαρση υπεροχής και ένα τραγικού αποτελέσματος αλάθητο, που οδηγούσε σε εκατόμβες θυμάτων και σε μια αέναη αναζήτηση του ορθού, μονίμως από λανθασμένο δρόμο. Έτσι σε φιλοσοφικό – εκκλησιολογικό επίπεδο επιδίωξε να κυριαρχήσει στην Οικουμένη χρησιμοποιώντας τη βία. Η αλαζονεία της οδήγησε στο σχίσμα του 1054 και η «ομολογία της πίστεως» έφερε την Ιερά Εξέταση. Αποτέλεσμα: για να «σωθούν» χριστιανοί βασανίζονταν ή καίγονταν ζωντανοί... Και έρχεται η πρώτη αντίδραση. Οι επικεφαλής της Διαμαρτύρησης ορθώς βλέπουν τα λάθη της παποσύνης, αλλά αντιδρούν λάθος. Αποϊεροποιούν την Εκκλησία και θεωρούν ως πετυχημένο χριστιανό τον πλούσιο και ισχυρό, που μπορεί να επιβάλει τις απόψεις του.
Με το πνεύμα αυτό αρχίζουν οι κατακτήσεις, οι αποικίες, η δουλεία, τα προτεκτοράτα και η ανάπτυξη του εμπορίου με την εκμετάλλευση των υποδουλωθέντων γηγενών. Έχοντας κυριαρχήσει στις ψυχές τους η κατακτητική και η εκμεταλλευτική φύση οι Ευρωπαίοι ( Άγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Πορτογάλοι, Βέλγοι, Ολλανδοί, Βενετοί) δεν έχουν ηθικούς φραγμούς προκειμένου του συμφέροντός τους. Οι γηγενείς των σημερινών ΗΠΑ, Αυστραλίας, ο Καναδά, Νέας Ζηλανδίας υπέστησαν γενοκτονία, ή/και βιαίως αφομοιώθηκε μέρος του πληθυσμού τους.
Σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο υπήρξε πάλι αντίδραση στα αυταρχικά καθεστώτα, με τη Γαλλική Επανάσταση. Πάλι με λάθος τρόπο. Για την επικράτησή της χρησιμοποιήθηκε η βία, με αποτέλεσμα γενοκτονία στη Βανδέα, βαρβαρότητα κατά της Εκκλησίας και χιλιάδες θυμάτων, που εκτελέστηκαν στην εφευρεθείσα για μαζικότερες εκτελέσεις γκιλοτίνα. Σημειώνεται ότι ανάμεσα στα θύματα που εκτελέστηκαν με την γκιλοτίνα ήσαν και οι πρωτεργάτες Της Μαρά, Νταντόν, Ροβεσπιέρος και άλλοι...
Η κατακτητική βουλιμία προκαλεί στον 20ό αιώνα, πάντα με κέντρο την Ευρώπη, τους δύο παγκοσμίους πολέμους, με τους περισσότερους νεκρούς από τότε που γράφεται η Ιστορία και με τη χρήση πυρηνικών όπλων που είχε ως αποτέλεσμα τον αφανισμό εκατοντάδων χιλιάδων άοπλων πολιτών. Η βίαιη επίσης κατάληψη της εξουσίας από ολοκληρωτικά καθεστώτα οδηγεί στα γκουλάγκ, στα ψυχιατρεία, στους φούρνους, στις εκτελέσεις εκατομμύρια αθώων πολιτών, λόγω της φυλής και της θρησκείας τους, ή της διαφωνίας τους με τα απάνθρωπα καθεστώτα.
Από το 1950 και μετά οι Ευρωπαίοι και τα πνευματικά τους παιδιά, οι Αμερικανοί, διεξήγαγαν πολέμους με χιλιάδες νεκρούς, ενόπλους και αμάχους, στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Σερβία, στην υποσαχάρια Αφρική, έως και στα νησιά Φόκλαντ, στη Νότια Αμερική, ενώ, για λόγους γεωπολιτικούς, διατηρούν βάσεις σε δεκάδες χώρες του κόσμου, έχοντας και λόγο στα όσα συμβαίνουν σε αυτές τις χώρες…
Η προ ολίγων ετών εκδηλωθείσα αντίδραση στα όσα έπραξαν οι Ευρωπαίοι κατά το παρελθόν δεν είναι απλώς λανθασμένη, εξελίσσεται σήμερα σε ένα νέο είδος απάνθρωπου ολοκληρωτισμού. Είναι ο λεγόμενος «γουοκισμός», ή «το κίνημα των αφυπνισμένων». Όπως γράφουν οι Γ. Καραμπελιάς και Γ. Ρακκάς « το κίνημα των αφυπνισμένων εκφράζει έναν μεσσιανισμό και μια φανατική προσήλωση στην ορθοπολιτική ορθοδοξία, που παραπέμπει στις σκοτεινότερες στιγμές ολοκληρωτικών καθεστώτων, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ των θετικών και αρνητικών στοιχείων του ευρωπαϊκού πολιτισμού». (Εισαγωγή στο βιβλίο του Ματιέ Μποκ – Κοτέ «Η φυλετική επανάσταση και άλλα ιδεολογικά ζιζάνια», Εναλλακτικές εκδόσεις, 2021, σελ. 10-12).
Το κίνημα των αφυπνισμένων (γουοκισμός) είναι η συνέχεια της ολοκληρωτικής ιδεολογίας του κομμουνισμού και του ναζισμού και είναι το άλλο άκρο από τον δρόμο που διδάσκει με τον πολιτισμό του ο Ελληνισμός και με τη διδασκαλία του ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός, αλλά και άλλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι και πολιτικοί. Η δική μας η αντίληψη, ως Ελλήνων, είναι πως διατηρούμε κάθε τι καλό και ωφέλιμο του παρελθόντος, μετανοούμε και διορθώνουμε τα λάθη που έγιναν και προχωράμε, πάντα ως Ευρωπαίοι, με βάση την Αθήνα, τη Ρώμη και τα Ιεροσόλυμα. Οι γουοκιστές αντίθετα έχουν φτάσει στα άκρα και επιτίθενται σε στοιχεία που μας ενώνουν ως ευρωπαίους και στην ίδια τη ζωή μας ως βιολογικών όντων, που υπακούομε σε βασικούς, σταθερούς και αμετάβλητους κανόνες της φύσης. Υποστηρίζουν λ.χ. πως «η αποαποικιοποίηση, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950, δεν θα ολοκληρωθεί παρά μόνο όταν οι λαοί της Ευρώπης γίνουν ξένοι στην πατρίδα τους».
Για την καταστροφή των ευρωπαϊκών λαών, όσο και της ίδιας της ανθρώπινης ταυτότητας και υποκειμενικότητας χρησιμοποιούν το ζήτημα του σεξουαλικού προσανατολισμού. Η θεωρία του φύλου, κατά τους γουοκιστές, είναι αυθαίρετη κοινωνική κατασκευή και πρέπει να αποδομηθεί. Οι λέξεις άντρας και γυναίκα, κατ’ αυτούς, πρέπει να εξαφανιστούν, «αφού ασκούν πίεση στα μη δυαδικά άτομα»…Κατά την προπαγάνδα τους ΟΛΑ είναι κοινωνική κατασκευή και επομένως τα πάντα μπορούν να αποδομηθούν. Το φυσικό δεν υπάρχει, το πολιτισμικό είναι αυθαίρετο… Ο φανατισμός τους είναι τόσος που ο γουοκιστής πάστορας Εμμανουέλ Κλίβερ, δημοκρατικός βουλευτής, έφτασε στη γελοιότητα, κατά την προσευχή που είπε να συμπληρώσει στο «amen» το «a-women»…
Οι Γ. Καραμπελιάς και Γ. Ρακκάς στα όσα περιγράφουν περί της επιβολής των εν λόγω απολύτως αυθαίρετων και παράλογων καταστάσεων προσθέτουν ότι κατά τον Κοτέ το βασικό τέχνασμα μέσω του οποίου επιχειρείται η φίμωση κάθε αντίλογου είναι η «ακροδεξιοποίηση της πολιτικής διαφωνίας»: Όποιος αμφισβητεί την πολιτική ορθότητα θεωρείται ότι νομιμοποιεί τον ακροδεξιό λόγο και καταδικάζεται σε εξοστρακισμό.
Μετά τα όσα παρατέθηκαν η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός της, που πανηγύρισαν για την ψήφιση του γάμου των ομοφυλοφίλων, προτείνεται να σκεφθούν πάλι το γεγονός και να αναλογισθούν τί έπραξαν και ποιους εξυπηρέτησαν με αυτόν τον Νόμο και με τα όσα θα ακολουθήσουν. Να σκεφτούμε και οι Έλληνες πώς από μια σταθερή ελπίδα και φάρο σταθερών ευρωπαϊκών αξιών που είμαστε επιδιώκεται να υποταγούμε στους γουοκιστές και να αφομοιωθούμε στη μηδενιστική ζωή που προωθούν. Για να αμυνθούμε επιτυχώς ηθικά, πνευματικά και πολιτισμικά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Δύση μας έχει ανάγκη και όχι εμείς Εκείνην. Πριν από 86 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 1938, πρόβλεψε τη σημερινή κατάσταση ο Έλληνας ποιητής και μεγάλος στοχαστής Γιώργος Σαραντάρης στο φιλοσοφικό του δοκίμιο «Η παρουσία του ανθρώπου» και μας ενημερώνει:
« Χρειάζεται η Δύση να μας μάθει κάτι περισσότερο από τον τεχνικό πολιτισμό; Ερωτώ τούτο, γιατί δεν βρίσκω τίποτε άλλο ουσιαστικό να μπορεί να μας μάθει η χτεσινή και η σημερινή Δύση. Στον πνευματικό πολιτισμό όταν κανείς δεν κατέχει πίστη, είναι σαν να μην κατέχει τίποτε. Η Δύση δεν κατέχει τίποτε, μήτε για τον εαυτό της. Οι παραδόσεις της μας είναι άχρηστες. Τον τεχνικό της πολιτισμό δεν μπορεί να τον φυλάξει για να κατορθώνει πάντοτε να μας τον μαθαίνει αυτή. Ο τεχνικός πολιτισμός καλύπτει σιγά – σιγά τη γη, παύει μέρα την ημέρα να είναι προνόμιο της Δύσης, που δεν μπορεί να αντιταχθεί σε τούτη τη μοίρα της. Η Δύση ολοένα φθείρεται και εφ’ όσον δεν πιστεύει και δεν μπορεί να πιστέψει στον άνθρωπο, ανταποκρίνεται σε ένα νόμο υπέρτατης δικαιοσύνης η αναπόφευκτη παρακμή της».-
- Ο γουοκισμός είναι μια επαναστατική διαδικασία που διαπερνά όλες τις δυτικές κοινωνίες με στόχο να οδηγήσει στην «εξαφάνιση» των παραδοσιακών δυτικών κοινωνιών και ταυτόχρονα στη βιολογική «εξαφάνιση» των φύλων μέσα από την άρνηση της σεξουαλικής ταυτότητας.
