Η συζήτηση άνοιξε κι επισήμως, τα πρώτα χαρτιά βγήκαν στο τραπέζι, οι φάκελοι τεκμηρίωσης για το φετινό υπερπλεόνασμα και το στρατηγικό στόχο της μείωσης των πλεονασμάτων άρχισαν να γεμίζουν, οι επαφές με Ευρωπαίους αξιωματούχους πυκνώνουν.
Ωστόσο, στην παρούσα φάση ουδείς μπορεί να μιλήσει με ασφάλεια για χρονοδιαγράμματα.
Σήμερα, ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, πρώην υπουργός Οικονομικών και παλιός γνώριμος της Αθήνας, ο Ισπανός Λουίς Ντε Γκίτος, βρίσκεται στην Αθήνα, επ’ ευκαιρία ημερίδας του ΙΟΒΕ για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η διεθνής οικονομία και η Ελλάδα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Ισπανός θα μεταφέρει πολύ θετικά μηνύματα για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, ωστόσο όπως τονίζουν πηγές, που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, ήδη η Κ. Λαγκάρντ έχει εκφράσει τη (θετική) άποψη της για το θέμα των πλεονασμάτων, συνεπώς η ελληνική πλευρά από εδώ και πέρα πρέπει να συνεχίσει να «χτίζει» σε αξιοπιστία. Ειδικά, μάλιστα, όσον αφορά στην ΕΚΤ, στην κρίσιμη 6η αξιολόγηση, η οποία θα συμπέσει με τη μεγάλη μάχη για τα πλεονάσματα, θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει απολύτως το «αγκάθι» του νέου Πτωχευτικού, που σχετίζεται με το μεγάλο θέμα των «κόκκινων» δανείων.
Ανάλογα μηνύματα θα εκπέμψει και ο νέος Επίτροπος Τζεντιλόνι, κάτι που επίσης δεν πρέπει να θεωρηθεί έκπληξη, από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήταν η πρώτη που «άνοιξε» το θέμα της μείωσης των πλεονασμάτων. Αν και μιλάμε για μια νέα Επιτροπή, θα ήταν μάλλον ασύνηθες, να μην υπάρχει συνέχεια και συνέπεια ως προς τις διατυπωμένες θέσεις, ειδικά απέναντι σε ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα. Υπάρχει, όμως, ένα «αλλά», που το έχουν επισημάνει στην ελληνική πλευρά, αμέσως μετά την αποχώρηση των Θεσμών.
Οι δύο εκκρεμότητες
Το επιθυμητό για το οικονομικό επιτελείο θα ήταν στο Eurorgoup του Μαρτίου να «κλείσουν» οι δύο πρώτες εκκρεμότητες, δηλαδή η εξαίρεση μεταναστευτικών δαπανών 200 εκατ. ευρώ από τον υπολογισμό του περσινού πλεονάσματος και η αλλαγή χρήσης των ANFA- SMP. Οι σχετικοί φάκελοι τεκμηρίωσης παραδόθηκαν, ωστόσο κυβερνητικές πηγές παραδέχονται ότι οι Ευρωπαίοι μπορούν να θεωρήσουν ότι όλα τα θέματα «κουμπώνουν» το ένα με το άλλο, συνεπώς απαιτείται μια συνολική συζήτηση και αποφάσεις- «πακέτο». Ειδικά για τους Γερμανούς, τους Ολλανδούς, τους Φινλανδούς, που απαιτείται απόφαση του Κοινοβουλίου τους, η συνήθης πρακτική είναι να αποφεύγουν αλλεπάλληλες συζητήσεις και ψηφοφορίες αλλά αποφάσεις- πακέτο.
Στην Αθήνα είναι προετοιμασμένοι και γι’ αυτό το ενδεχόμενο, δηλαδή μιας συνολικής διαπραγμάτευσης, μετά τον Απρίλιο οπότε θα τεθεί κι επισήμως το αίτημα της αλλαγής της Συμφωνίας για το Χρέος, που εμπεριέχει και τους στόχους των πλεονασμάτων. Αρμόδιες πηγές σημειώνουν, άλλωστε, ότι από τη στιγμή που η επόμενη δόση από ANFA- SMP είναι προγραμματισμένη για την επόμενη αξιολόγηση, δηλαδή τον Ιούνιο, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν κανέναν λόγο να βιαστούν να λάβουν τώρα αποφάσεις.
Σε μια τέτοια διαπραγμάτευση- πακέτο, οι κίνδυνοι είναι, πάντως, προφανείς. Αν και ως τότε φαίνεται ότι η Αθήνα θα έχει «χτίσει» πολλές και ισχυρές πολιτικές συμμαχίες, η ρευστότητα στην παγκόσμια και ειδικά στην ευρωπαϊκή οικονομία, οι εξελίξεις στα γεωπολιτικά, γεννούν προβληματισμούς για το κατά πόσο σε ένα τέτοιο μεγάλο «παζάρι», μπορείς να κερδίσεις όλα τα στοιχήματα.
