Eφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών ο ζωγράφος και δάσκαλος Δημήτρης Μυταράς μετά από σοβαρά προβλήματα υγείας που τα τελευταία χρόνια είχαν επιδεινωθεί σε βαθμό να απωλέσει την όρασή του.

«Αν βγάλεις τον Μυταρά από την ελληνική ιστορία της τέχνης, τότε καταλαβαίνεις ότι θα μείνει φτωχή» έχει δηλώσει για τον σημαντικό ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα.

Δάσκαλος στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, της οποίας διετέλεσε και πρύτανης από το 1982 έως το 1985, εκπαίδευσε μεγάλο αριθμό σπουδαστών και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες στην ΑΣΚΤ οι οποίοι και διοργάνωσαν τιμητική έκθεση στην καλλιτεχνική του πορεία το 2015, στο Μουσείο Μπενάκη.

Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο στην ΑΣΚΤ, το 1978 και με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του την Χαλκίδα, το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα.

Η πορεία του Δ. Μυταρά

Γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1953-1957) με τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. (1961-1964, σκηνογραφία και εσωτερική διακόσμηση, École Nationale des Arts Decoratifs και École des Arts et Métiers).

Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στην Αθήνα (1961, Ζυγός). Η στροφή του προς τον κριτικό ρεαλισμό με χρήση φωτογραφικών ντοκουμέντων, περιορισμένη χρωματικότητα και πολιτικό περιεχόμενο, ήταν μια χαρακτηριστική φάση πρώιμης ζωγραφικής του, στα χρόνια της δικτατορίας. Ωστόσο στη συνέχεια της πορείας του κυριάρχησαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και το έντονο χρώμα. Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του τα θέματα είναι ανθρωποκεντρικά και συχνά προσωπογραφικά. Η αφαιρετική διάθεση, η ελευθερία της γραμμής και οι χρωματικές εντάσεις συνυπάρχουν με την οξύτητα της παρατήρησης, είτε πρόκειται για απεικονίσεις προσώπων είτε άλλων θεμάτων. Σε όλο του το έργο, η έμφαση στις εικαστικές ποιότητες φανερώνει τη βαθύτερη σχέση του με τις παραδοσιακές αξίες της ζωγραφικής.

Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος επιμελήθηκε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με σημαντικά ελληνικά θέατρα (Εθνικό, ΚΘΒΕ, Θέατρο Τέχνης, Ελληνικό Χορόδραμα, κ.ά.). Επίσης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση και με διάφορες εικαστικές εφαρμογές. Έχει διακοσμήσει με τοιχογραφίες πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια (ξενοδοχεία, τράπεζες, κλπ). Το έργο του Δεξίλεως τοποθετήθηκε πρόσφατα στο σταθμό «Δάφνη» του αθηναϊκού μετρό. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει θεωρητικά κείμενα και μελέτες για την τέχνη που έχουν εκδοθεί και σε βιβλία, αρθρογραφία στον Τύπο για διάφορα θέματα, καθώς και ποίηση.

Δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1964-72) και από το 1969 άρχισε να διδάσκει στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, όπου εξελέγη καθηγητής το 1977 και διετέλεσε Πρύτανης από το 1982 έως το 1985. Το 1978, με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα έως σήμερα.

Το έργο του παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Έκθεση Νέων Ζωγράφων (Ζυγός, 1958) και στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων (1961). Συμμετείχε στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1960), Μπιενάλε Sao Paulo (1966) και Μπιενάλε Βενετίας (1972). Αρκετές είναι και οι αναδρομικές του εκθέσεις: 1989 (Πινακοθήκη Πιερίδη και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), 1992 (Château de Chenonceau, Loire, Γαλλία), 1993 (Expo 93, Τόκυο, Ιαπωνία), 1995 (Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα), 1998 (Millesgarden Museum, Στοκχόλμη), 2001 (Palazzo Vecchio, Φλωρεντία,) και 2006 (Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη).

Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα. Την ίδια χρονιά, ο Δήμος Χαλκιδέων του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης.

Τον Γενάρη του 2017 μάλιστα κυκλοφόρησε η είδηση ότι είχε χάσει το 90% της όρασης του και δεν μπορούσε να ζωγραφίσει ξανά έκτοτε.

Η ομάδα-φαινόμενο του σύγχρονου χορού, το «Nederlands Dans Theater» (NDT 1), ανανεώνει το ραντεβού του με τους φίλους του χορού. Στο πλαίσιο της διεθνούς περιοδείας του επισκέπτεται και πάλι την Αθήνα, για τρεις παραστάσεις 3, 4 και 5 Μαρτίου, στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Το πρόγραμμα του διάσημου χορευτικού συνόλου περιλαμβάνει τρία έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα: τη νέα χορογραφία με τίτλο «Singuliere Odyssee» των Λεόν και Λάιτφουτ, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στις 2 Φεβρουαρίου, στη Χάγη. Η χορογραφία βασίζεται στην καινούργια μουσική δημιουργία «Exiles» του διεθνούς φήμης σύγχρονου συνθέτη Max Richter. Επίσης, το έργο «Shut Eye» της Σολ Λεόν και του Πoλ Λάιτφουτ και τη χορογραφία «The Statement» της Κρίσταλ Πάιτ.

Εμπνευσμένοι από την καινούργια δημιουργία με τίτλο «Exiles» του Βρετανού συνθέτη Μαξ Ρίχτερ, στενού συνεργάτη του NDT εδώ και πολλά χρόνια, οι μόνιμοι χορογράφοι του NDT, Σολ Λεόν και Πολ Λάιτφουτ, πάντοτε ανήσυχοι και δημιουργικοί, ρίχνονται σε μια νέα χορογραφική περιπέτεια που ονόμασαν «Singuliere Odyssee» («Παράδοξη Οδύσσεια»): ένα ταξίδι σε ένα φανταστικό τοπίο, με ένα τρένο που αναχωρεί, ενώ οι δείκτες στο ρολόι του σταθμού παραμένουν ακίνητοι.
Το έργο του διάσημου χορογραφικού διδύμου είναι αφιερωμένο στον Gerard Lemaitre, σημαντική μορφή του ΝDT, που έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο.

«Κλείνω τα μάτια μου για να δω». Με οδηγό τα λόγια του Πολ Γκογκέν οι Λεόν και Λάιτφουτ, στη νέα τους χορογραφία, «Shut Eye» («Yπνος»), προσεγγίζουν για μια ακόμη φορά τον σύγχρονο χορό με ανανεωτική και ποιητική διάθεση.

Λευκές στιλιζαρισμένες προβολές και σκιές, ντυμένες με τη γεμάτη αμεσότητα μουσική του συνθέτη Olafur Arnalds, χρησιμεύουν ως σκηνικό υπόβαθρο του έργου, ενώ οι χορευτές μπαίνουν και βγαίνουν από τη σκηνή μέσω της εισόδου του πιτ της ορχήστρας και από μια πόρτα στον πίσω τοίχο. Ετσι δημιουργείται επί σκηνής ένα μυστήριο: ο θεατής δεν γνωρίζει πού πηγαίνουν οι χορευτές ούτε από πού έρχονται, καθώς το περιβάλλον τους παραμένει αθέατο.

Η δημιουργία «The Statement» («Η δήλωση») της Κρίσταλ Πάιτ θα μπορούσε να θεωρηθεί θεατρικό έργο: βασίζεται σε κείμενο του Τζόναθαν Γιανγκ και ερμηνεύεται από τέσσερις χορευτές που συζητούν σε έντονο ύφος -ενίοτε διαπληκτίζονται- γύρω από ένα τραπέζι συσκέψεων, χαρακτηριστικό σύμβολο του περιβάλλοντος των πολυεθνικών εταιρειών.

ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΤΟ 1959
Χορευτική ομάδα από τις πιο πρωτοποριακές σε όλο τον κόσμο, το «Nederlands Dans Theater», με ορμητήριο τη Χάγη της Ολλανδίας, δίνει παραστάσεις στην Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία και την Αυστραλία μπροστά σε ένα κοινό που ξεπερνά τους 115.000 θεατές. Καλλιτεχνικός διευθυντής του είναι ο χορογράφος Πολ Λάιτφουτ. Από την ίδρυσή του, το 1959, το ανατρεπτικό σύνολο που τάραξε τα νερά του σύγχρονου χορού έχει διαμορφώσει ένα ρεπερτόριο με περισσότερα από 600 μπαλέτα που υπογράφουν μεγάλοι χορογράφοι του καιρού μας. Η βασική ομάδα (NDT 1) αποτελείται από 28 εξαίρετους χορευτές-σολίστ.

Τμήμα ρωμαϊκής σαρκοφάγου, η οποία είχε κατασχεθεί στις 14-01-2017 από την Εισαγγελία της Νέας Υόρκης, παραδόθηκε στον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδος στην Ν. Υόρκη την Παρασκευή 10-02-2017, αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση το υπουργείο Πολιτισμού, επισημαίνοντας πως σύντομα η σαρκοφάγος θα επιστρέψει στην Ελλάδα και θα εκτεθεί στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.

Πρόκειται για το αριστερό τμήμα σαρκοφάγου ρωμαϊκών χρόνων (περί τα τέλη του 2ου αι. μ.Χ.), αττικού εργαστηρίου, που σώζεται μαζί με το κυματιοφόρο γείσο της, το οποίο αναλύεται, από κάτω προς τα πάνω, σε: αστράγαλο, ιωνικό κυμάτιο, λέσβιο κυμάτιο και άβακα με διακόσμηση αντιθετικών ζώων. Στο σώμα της σαρκοφάγου εικονίζεται σκηνή μάχης: αριστερά όρθια γυμνή ανδρική μορφή παρακολουθεί την σκηνή της μάχης. Στη συμπλοκή συμμετέχει ένας ιππέας που κινείται προς τα δεξιά, έτοιμος να επιτεθεί με ένα ρόπαλο που κραδαίνει στο δεξί χέρι. Διακρίνεται επίσης η κεφαλή δεύτερης ανδρικής μορφής – πολεμιστή που είναι αντιμέτωπη με τον ιππέα.

Όπως επισημαίνει η ανακοίνωση, το συγκεκριμένο θραύσμα, που ήταν διαθέσιμο προς πώληση από την Γκαλερί Royal Athena, αποτυπώνεται σε Polaroid φωτογραφία, σε φωτογραφικό αρχείο κατασχεθέν εις χείρας γνωστού Ιταλού αρχαιοκαπήλου, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί έως τώρα ως αποδεικτικό στοιχείο παράνομης διακίνησης πολλών αρχαιοτήτων, με αποτέλεσμα τον επαναπατρισμό τους.

H αμερικανίδα ηθοποιός 'Εμα Στόουν κέρδισε το BAFTA καλύτερης ηθοποιού για την ερμηνεία της στο ρομαντικό μιούζικαλ "La La Land" του Ντάμιεν Σαζέλ, στην τελετή απονομής των βραβείων της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που πραγματοποιείται απόψε στο Royal Albert Hall του Λονδίνου.

Υποψήφιες για το βραβείο ήταν οι Μέριλ Στριπ ("Florence Foster Jenkins"), Νάταλι Πόρτμαν ("Jackie"), 'Ειμι Ανταμς ("Arrival") και 'Εμιλι Μπλαντ ("Το κορίτσι του τρένου").

Εντωμεταξύ, το μιούζικαλ "La La Land" απέσπασε και το Bafta καλύτερης ταινίας.

Ο αμερικανός ηθοποιός Κέισι 'Αφλεκ, αδελφός του Μπεν, απέσπασε το βραβείο BAFTA καλύτερου ηθοποιού για την ερμηνεία του στην ταινία "Manchester by the Sea", κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής των βραβείων της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που πραγματοποιείται απόψε στο Royal Albert Hall του Λονδίνου.

Υποψήφιοι για το βραβείο ήταν οι Ράιαν Γκόσλινγκ (La La Land), 'Αντριου Γκάρφιλντ (Αντιρρησίας Συνείδησης), Τζέικ Τζίλενχαλ (Nocturnal Animals) και Βίγκο Μόρτενσεν (Captain Fantastic)

Τη δημιουργία ενός θεατρικού εργαστηρίου μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, συμφώνησαν το υπουργείο Δικαιοσύνης (Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής) και το Εθνικό Θέατρο.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης «μέσω της συνεργασίας αυτής, το μεν Εθνικό Θέατρο, υλοποιώντας την κοινωνική του πολιτική, αποσκοπεί στο να διευκολύνει την πρόσβαση στη θεατρική τέχνη ομάδων που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, το δε υπουργείο Δικαιοσύνης αποβλέπει στη συνέχιση της πολιτικής του για το “άνοιγμα της φυλακής” προς την κοινωνία και τη δημιουργική απασχόληση των κρατουμένων».

Στη θεατρική ομάδα που δημιουργήθηκε από τη συνεργασία αυτή, μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, συμμετέχουν 20 κρατούμενοι και η ηθοποιός Ασημίνα Αναστασοπούλου, ενώ εμψυχωτής της δράσης είναι ο σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, Στρατής Πανούριος.

Παράλληλα, η εν λόγω ομάδα προετοιμάζει μια διασκευή της «Τρικυμίας» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, με σκοπό στα τέλη του Ιουνίου 2017, να δοθεί σειρά παραστάσεων, ενώ ήδη το Εθνικό Θέατρο παρουσίασε μέσα στη φυλακή Κορυδαλλού, την βασισμένη στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή, παράσταση «Νεοπτολέμου Μύησις».

O Πρινς και o Τζορτζ Μάικλ, δύο από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες που «έφυγαν» το 2016, θα τιμηθούν με δύο ειδικά αφιερώματα από τα μουσικά βραβεία Grammy.

Την ανακοίνωση έκαναν οι διοργανωτές των βραβείων χωρίς ωστόσο να δώσουν λεπτομέρειες για το ποιοι καλλιτέχνες θα συμμετάσχουν στα αφιερώματα.

Λίγες ημέρες πριν είχε ανακοινωθεί ότι στη φετινή διοργάνωση θα εμφανιστούν οι: Αντέλ, Αλίσια Κις, Λέντι Γκάγκα, Τζον Λέτζεντ, Μπρούνο Μαρς και Μετάλικα.

Στην περσινή απονομή των βραβείων, οι διοργανωτές τίμησαν τη μνήμη του Ντέιβιντ Μπόουι με τη Λέιντι Γκάγκα να ερμηνεύει τραγούδια του.

Ο πρόεδρος της Εθνικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών Ηχογράφησης των ΗΠΑ (The Recording Academy) Νιλ Πορτνάου δήλωσε ότι τόσο ο Πρινς όσο και ο Τζορτζ Μάικλ υπήρξαν «είδωλα της ποπ μουσικής με σπάνια μουσική διάνοια και απόκοσμα χαρίσματα».

«Ο θάνατος δύο τόσο δημιουργικών πρωτοπόρων υπήρξε μια τεράστια απώλεια για την κοινότητα των δημιουργών: η Εθνική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών Ηχογράφησης των ΗΠΑ με σεβασμό θα αποτίσει φόρο τιμής στην απίστευτη κληρονομιά που αφήνουν στην σκηνή των Grammy» σημειώνεται στην ανακοίνωση της Ακαδημίας.

H μεγάλη επιστροφή του Τζακ Νίκολσον μετά από επτά χρόνια απουσίας είναι γεγονός.

Ο σπουδαίος αμερικανός ηθοποιός θα πρωταγωνιστήσει στο ριμέικ του «Toni Erdman».

Συγκεκριμένα, ο Τζακ Νίκολσον επιστρέφει στον κινηματογράφο καθώς έγινε γνωστό πως θα πρωταγωνιστήσει στην πρώτη του ταινία από το 2010, μια αγγλική προσαρμογή της υποψήφιας για Όσκαρ γερμανικής ταινίας «Toni Erdmann», αναφέρει το Variety.

Συμπρωταγωνίστρια του στο φιλμ θα είναι η Kristen Wiig. Το γλυκόπικρο «Toni Erdmann» που φέτος κέρδισε κοινό και κριτικούς, αφηγείται την ιστορία ενός ηλικιωμένου άνδρα ο οποίος προσπαθεί να επανασυνδεθεί με την κόρη του, μια επίδοξη σύμβουλο επιχειρήσεων.

Ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης για την αγγλική γλώσσα προσαρμογή του Toni Erdmann δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί,αλλά οι Adam McKay και Will Ferrell αναφέρονται ως παραγωγοί.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ο ίδιος ο Νίκολσον φέρεται να ήταν θαυμαστής της ταινίας και πλησίασε την Paramount για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων. Ο ρόλος σηματοδοτεί την επιστροφή του ηθοποιού μετά από επτά χρόνια αποχής από τον κινηματογράφο που ακολούθησαν μετά τη συμμετοχή του στο «How Do You Know».

«Το τελευταίο ψέμα», μία από τις πιο δημοφιλείς ταινίες του Μιχάλη Κακογιάννη, στο οποίο η Έλλη Λαμπέτη κατέθεσε μία αξιομνημόνευτη ερμηνεία, θα μεταφερθεί για πρώτη φορά στη σκηνή και μάλιστα στο «σπίτι» του δημιουργού, το Ίδρυμα Κακογιάννη.

Ο Ένκε Φεζολάρι, με οδηγό το διάσημο σενάριο, χρησιμοποιώντας και τις επιπλέον σκηνές που δεν είχαν συμπεριληφθεί στην ταινία, υπογράφει τη σκηνοθεσία της παράστασης, η οποία θα ανέβει, από τις 24 Φεβρουαρίου, στον ειδικά διαμορφωμένο υπόγειο χώρο του Ιδρύματος.

«Πρόκειται για μία ιστορία που διατηρεί δυναμικά στον χρόνο τη δραματικότητα και τον ρεαλισμό εκείνης της εποχής. Μίας εποχής, όπου συνοικίες ψυχών ονειρεύονται και παλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, ξεπεσμένες ζωές αγωνίζονται να μην ξεπουληθούν τελείως, χρεοκοπημένοι άνθρωποι είναι βουτηγμένοι στο ψέμα και στα προσχήματα», σημειώνει ο σκηνοθέτης.

«Η ηθική καταρρέει μπροστά στα προβλήματα, και μαζί της καταρρέει μία εύπορη τριμελής οικογένεια που βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας, καταφεύγοντας σε μία σειρά από ψέματα για να διαφυλάξει τη φήμη της. Σήμερα, που όλες οι αξίες είναι σε κρίση, διάφορα ερωτήματα γεννιούνται: Μπορεί κάποιος να πετύχει τον σκοπό του χωρίς ηθικές εκπτώσεις; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει κανείς; Υπάρχει γυρισμός;», καταλήγει.

Ο Μιχάλης Κακογιάννης συνθέτει με το «Τελευταίο Ψέμα» (προβλήθηκε στις αίθουσες το 1958 με μουσική του Μάνου Χατζιδάκι) ένα ρέκβιεμ για τη σήψη και την παρακμή της κυνικής και επιπόλαιης εύπορης τάξης, που προήλθε από τα ερείπια της Κατοχής και του Εμφυλίου. Η ματιά του δημιουργού καταγράφει με ακρίβεια, αλλά και ευαισθησία, μία εποχή ραγδαίων ηθικών εκπτώσεων και γι’ αυτό ανήκει στις καλύτερες στιγμές του ελληνικού νεορεαλισμού.

Στο επίκεντρο της δράσης είναι μία εύπορη οικογένεια, που βλέπει τα οικονομικά θεμέλιά της να τρίζουν, καθώς το εργοστάσιο του πατέρα βρίσκεται ένα βήμα από τη χρεοκοπία. Μπροστά στο αδιέξοδο, η ελαφρόμυαλη αλλά και κυνική μητέρα, που νοιάζεται μόνο για τα κοινωνικά προσχήματα, εξωθεί τη μοναχοκόρη της σε έναν γάμο συμφέροντος.

Ενώ η Χλόη, παρότι ερωτευμένη με άλλον άντρα, έχει πάρει την οδυνηρή απόφαση να θυσιαστεί ως άλλη Ιφιγένεια, ένα απρόβλεπτο γεγονός λειτουργεί ως καταλύτης για την απογύμνωση κάθε υποκρισίας και την κατάρρευση αυτού του παρακμιακού συμβιβασμού.

Στον ρόλο της Χλόης Πέλλα, που η Έλλη Λαμπέτη απογείωσε στο πανί, θα δούμε τη Νικόλ Δημητρακοπούλου. Στο πλευρό της επί σκηνής ακόμη δώδεκα ηθοποιοί –ανάμεσά τους η Αθηνά Τσιλύρα, ο Αντώνης Φραγκάκης, ο Νίκος Σταυρακούδης, η Σάρα Γανωτή και ο Άλεξ Κάβδας.

Τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελείται ο Γιώργος Λυντζέρης, τους φωτισμούς ο Νίκος Συρίγγος και τη μουσική ο Ένκε Φεζολάρι.

«Έφυγε» σε ηλικία 74 ετών ο αγαπημένος συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής Λουκιανός Κηλαηδόνης, σύζυγος της Λαρισαίας βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ και γνωστής ηθοποιού Άννας Βαγενά.

Σε ανακοίνωση της οικογένειας το πρωί της Τρίτης σημειώνονται τα εξής:

«Ο Λουκιανός έφυγε σήμερα, 7 Φεβρουαρίου 2017, τα ξημερώματα από κοντά μας.

Ευχαριστούμε πολύ όλους τους γιατρούς, τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές που τον φρόντισαν σε όλες του τις νοσηλείες.

Ευχαριστούμε όλους εσάς που τον αγαπήσατε και ξέρουμε ότι θα τον αγαπάτε για πάντα.

Η τελετή θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Στη μνήμη του Λουκιανού όσοι θέλετε μπορείτε να καταθέσετε χρήματα στον λογαριασμό GR8501101130000011395450502 της Εθνικής Τράπεζας βοηθώντας μία αγαπημένη μας οικογένεια που το έχει ανάγκη.

Οικογένεια Λουκιανού Κηλαηδόνη».

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή από τις αρχές του 2017, όταν και είχε εισαχθεί με λοίμωξη του αναπνευστικού στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Αττικού Νοσοκομείου.

Λίγα λόγια για τον Λουκιανό Κηλαηδόνη

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ήταν Έλληνας τραγουδοποιός, αρχικά συνθέτης και στη συνέχεια στιχουργός και ερμηνευτής.

Γεννήθηκε στην Κυψέλη στην Αθήνα στις 15 Ιουλίου 1943. Σπούδασε στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και κατόπιν Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Αθήνας), χωρίς ποτέ να ασκήσει αυτό το επάγγελμα.

Ήταν παντρεμένος με την Άννα Βαγενά και μαζί απέκτησαν δύο κόρες. Το 1999 δημιούργησαν μαζί τη δική τους μουσική σκηνή, το «Μεταξουργείο».

Η καλλιτεχνική καριέρα του Λουκιανού Κηλαηδόνη ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '70, όταν έγραψε τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου «Η Πόλη μας». Τα τραγούδια, στον ομότιτλο δίσκο που κυκλοφόρησε, ερμήνευσαν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς. Συνέχισε παραγωγικότατος με πολλά τραγούδια και περισσότερη μουσική (προσωπικοί δίσκοι, συμμετοχές και συνεργασίες, μουσική ή/και στίχους για θεατρικές και κινηματογραφικές παραστάσεις, για τηλεοπτικές εκπομπές, κ.α.). Πολλά από τα τραγούδια του αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν πολύ («Είμαι ένας φτωχός και μόνος κάουμποϋ», «Μια μέρα μιας Μαίρης», «Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών», "Ντίσκο", κ.α.).

https://www.youtube.com/watch?v=8vi8FqnN5aE

https://www.youtube.com/watch?v=yhqRvP33K4s

Συνεχίζεται στο “Εργαστήρι Μαιρηβή” το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου και Αφήγησης, με προσκεκλημένο τον Φιλίπ Καμπίς!!!

Ένας διάσημος αφηγητής έρχεται από την Ελβετία με δύο παραστάσεις αφήγησης. Ένας κλόουν παραμυθάς, ένας μεγάλος καλλιτέχνης που ξέρει να περνά από το τραγικό στο κωμικό από την αφήγηση της σφαγής των Καλαβρύτων σε ξεκαρδιστικές παιδικές ιστοριούλες.

Το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017, στις 9 μ.μ.
“Τα παραμύθια ενός Ελβετού ράφτη”
Οπού ακολουθούμε τα βήματα ενός ραφτάκου, συναντάμε υπερφυσικές πλύστρες, γελάμε με τον άνθρωπο που φοβόταν να πεθάνει και βλέπουμε πώς η δύναμης της αγάπης νικά την αγάπη της δύναμης.

Οι ιστορίες ισορροπούν ανάμεσα στην συγκίνηση και το καλαμπούρι και μας δείχνουν τον πλούτο των ιστοριών από τα βοσκοτόπια των Άλπεων μέχρι την λίμνη Λεμάν.

Και την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017, στις 5 μ.μ.
“Κόκκινη κλωστή ελβετική”
Μια παράσταση αφήγησης παραμυθιών για μικρούς και μεγάλους που δεν παχαίνει αλλά δίνει δύναμη και ανοίγει την όρεξη και για άλλα παραμύθια. Παραδοσιακά παραμύθια «πειραγμένα» και γαργαλημένα, δυναμικά και διαδραστικά από έναν Ελβετό παραμυθά παντός καιρού.

Μετάφραση – συναφήγηση: Στέλιος Πελασγός

"Εργαστήρι Μαιρηβή"
Κουκλοθέατρο
Σαχτούρη 4 & Σαρρή, Ψυρρή
www.mairivi.gr

Πώς φλερτάρει η νεολαία;

Οι θεατρικές σκηνές και η Square theatre company παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα
την Νο 1 Ισπανική κωμωδία Tres του Juan Carlos Rubio σε σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά.

Η δημοφιλής κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥ θα αποτελέσει την εναρκτήρια παράσταση του Παλλάς για τη σεζόν 2017-2018 σε παραγωγή των Θεατρικών Σκηνών, που αναλαμβάνουν τη διαχείριση του ιστορικού Θεάτρου για τα επόμενα 10 χρόνια.

Με μια τελευταία συναυλία στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας οι «Black Sabbath», αυτοί που εφήυραν το χέβι μέταλ, αποχαιρέτησαν τους θαυμαστές τους.

Μπαλόνια και ευχαριστήρια μηνύματα έπεφταν βροχή στην NEC Arena, καθώς ο 68χρονος Οζι Οσμπορν ευχαριστούσε τους φαν για τις σχεδόν πέντε δεκαετίες υποστήριξης και αγάπης, κλείνοντας μια περιοδεία αποχαιρετισμού που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2016 στις ΗΠΑ με 81 στάσεις ανά τον κόσμο (Αυστραλία, Ασία, Ευρώπη και Βόρεια και Νότια Αμερική). Η συναυλία στην πόλη καταγωγής του συγκροτήματος έληξε με το «Paranoid», πρώτο χιτ των «Black Sabbath», ύστερα από ένα σύνολο 15 τραγουδιών.

Η εκτέλεση μεταδόθηκε ζωντανά στο Facebook στην ιστοσελίδα της μπάντας, καθώς τα πυροτεχνήματα έδιναν πανηγυρική ατμόσφαιρα και οι χιλιάδες φαν, με καταγωγή από όλα τα μέρη του κόσμου (από την Αυστραλία έως την Ονδούρα), επευφημούσαν στην τελευταία υπόκλιση με επί σκηνής αναμνηστική φωτογραφία των βετεράνων του χέβι μέταλ.

Η ιστορία των «Black Sabbath» θα περάσει στις επόμενες γενιές μουσικόφιλων μέσω του υπό εξέλιξη πρότζεκτ Home of Metal, που αποτελείται μεταξύ άλλων από φωτογραφίες και αναμνηστικά αντικείμενα των ίδιων των φαν της μπάντας και θα ξεκινήσει διεθνή τουρνέ το 2018 πριν καταλήξει στην Αγγλία το 2019.
Στο Μπέρμιγχαμ
«Θυμάμαι να παίζω στην Crown Pub στο Μπέρμιγχαμ και να σκέπτομαι ''θα είναι καλά για κάνα δυο χρόνια, να πίνουμε μπίρες και να ροκάρουμε''. Τελικά ήταν η αρχή της πιο απίστευτης περιπέτειας που μπορούσαμε να φανταστούμε. Εζησα την καλύτερη ζωή που θα μπορούσα να έχω...», δήλωσε ο Οζι Οσμπορν στο BBC για τις πρώτες ημέρες του συγκροτήματος.

Η τετράδα των «Black Sabbath», αποτελούμενη από τον τραγουδιστή Οζι Οσμπορν, τον κιθαρίστα Τόνι Αϊόμι, τον μπασίστα Γκίζερ Μπάτλερ και τον ντράμερ Μπιλ Γουόρντ ξεκίνησε τη διαδρομή της την άνοιξη του 1967 με την ονομασία «Polka Tulk» και κατόπιν «Earth».

Τον Αύγουστο του 1969 οι τέσσερις, επηρεασμένοι από την ομώνυμη ταινία τρόμου του ’63 του Μάριο Μπάβα, με πρωταγωνιστή τον Μπόρις Καρλόφ, πήραν την εμβληματική ονομασία «Black Sabbath». Μαζί με τους «Deep Purple» και τους «Led Zeppelin» αποτέλεσαν τους δημιουργούς του χέβι μέταλ μουσικού ιδιώματος, ενώ θεωρούνται το πρώτο συγκρότημα του είδους.

Βρέθηκαν στο απόγειο της επιτυχίας τους στη δεκαετία του ’70 και κατόπιν στις αρχές της δεκαετίας του ’80, με την μπάντα να επανενώνεται στην αρχική σύνθεσή της, το 1997, για να κυκλοφορήσει τον ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο «Reunion».

Το 2013 η τριάδα των Οσμπορν, Αϊόμι και Μπάτλερ με τον Μπραντ Γουίλκ στα τύμπανα, κυκλοφόρησε το άλμπουμ «13», ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στην κορυφή του αμερικανικού Billboard.

Στην τεράστια τροπαιοθήκη του θα προσθέσει ένα ακόμη βραβείο ο πασίγνωστος αμερικανός ηθοποιός Τζορτζ Κλούνεϊ, ο οποίος θα βραβευτεί με ένα τιμητικό Σεζάρ στην 42η τελετή απονομής των μεγαλύτερων βραβείων του γαλλικού κινηματογράφου στις 24 Φεβρουαρίου.

«Ο πιο χαρισματικός ηθοποιός της γενιάς του, ο Τζορτζ Κλούνεϊ ενσαρκώνει αυτή την αίγλη του Χόλιγουντ που χαρακτηρίζει τους μεγάλους σταρ του κινηματογράφου. Η γοητεία του, το χιούμορ, η προσωπικότητα και η δέσμευσή του είναι στο κέντρο του αιώνιου θαυμασμού μας«, αναφέρει η Ακαδημία σε ανακοίνωσή της υπογραμμίζοντας ότι του δίνει αυτό το βραβείο «για το λαμπρό ταλέντο του ως ηθοποιού, σκηνοθέτη, σεναριογράφου και παραγωγού«.

Ο 55χρονος Κλούνεϊ έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, όπως με το ‘Οσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου στο «Syriana» 2006 και το ‘Οσκαρ καλύτερης ταινίας ως παραγωγός του «Argo» 2013.

‘Εχει επίσης βραβευτεί με δύο Χρυσές Σφαίρες καλύτερου ηθοποιού, για το «O’Brother» (Ω Αδελφέ, πού είσαι;») των αδελφών Κοέν το 2001, και το «The Descendants» («Οι Απόγονοι») του Αλεξάντερ Πέιν το 2012.

Ο ίδιος έχει σκηνοθετήσει ταινίες όπως οι «Confessions of a dangerous mind» (Εξομολογήσεις ενός επικίνδυνου μυαλού), «Good night and good luck» («Καληνύχτα και Καλή Τύχη»), «The Ides of March» («Αι Ειδοί του Μαρτίου») και «Suburbicon» που θα προβληθεί το 2017.

Το 2016, ο αμερικανός ηθοποιός Μάικλ Ντάγκλας έλαβε το τιμητικό César, έπειτα από τρεις ακόμη Αμερικανούς, τον Κέβιν Κόσνερ το 2013, τη Σκάρλετ Γιόχανσον το 2014 και τον Σον Πεν το 2015.

Μπορεί να μην πήγε να παραλάβει το Νόμπελ Λογοτεχνίας με το οποίο τιμήθηκε πρόσφατα, ωστόσο παραμένει καλλιτεχνικά ακμαίος και δημιουργικός παρά τα 76 του χρόνια.

Ο λόγος για τον Μπομπ Ντίλαν ο οποίος ανακοίνωσε πως στις 31 Μαρτίου θα κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ, το οποίο μάλιστα θα είναι τριπλό εξ ου και ο τίτλος του θα είναι «Triplicate».

H νέα αυτή δισκογραφική δουλειά που θρυλικού τραγουδοποιού αποτελεί στην ουσία τη συνέχεια των δύο προηγούμενων δίσκων του καθώς και αυτή θα περιλαμβάνει τις προσεγγίσεις του σε κλασικά αμερικανικά τραγούδια που έχουν σφραγιστεί από τις ερμηνείες κορυφαίων ερμηνευτών μεταξύ των οποίων ο Φρανκ Σινάτρα, η Μπίλι Χόλιντεϊ, η Ελα Φιτζέραλντ κ.ά.

Η τριπλή αυτή κυκλοφορία θα περιλαμβάνει 30 συνολικά κομμάτια ενώ κάθε ένα από τα τρία άλμπουμ της θα αποτελεί και μία ξεχωριστή θεματική ενότητα.

Το πρώτο άλμπουμ θα έχει τίτλο «Til The Sun Goes Down» και θα περιλαμβάνει κομμάτια που αναφέρονται στις συννεφιασμένες μέρες της ζωής, στη μνήμη και στο παρελθόν.

Ανάμεσα στα δέκα τραγούδια αυτού του δίσκου θα συμπεριλαμβάνονται και το «September of My Years» του Σινάτρα, το «Once Upon A Time» των Cy Coleman και Carolyn Leigh και το «My One And Only Love» των Guy Wood και Robert Mellin.

Ο δεύτερος δίσκος, με τίτλο «Devil Dolls», είναι αφιερωμένος στον έρωτα που μπορεί να σε ανεβάσει στα ουράνια αλλά και να σε κάνει δυστυχισμένο. Τέτοια τραγούδια είναι το υπέροχο «As Time Goes By» που πρωτακούστηκε στην κλασική ταινία «Καζαμπλάνκα» αλλά και τα «The Best Is Yet to Come» και «Here's That Rainy Day» που έχουν ερμηνεύσει τόσο ο Φρανκ Σινάτρα όσο και ο Τόνι Μπένετ.Η νέα μουσική τριλογία του Μπομπ Ντίλαν ολοκληρώνεται με τον δίσκο «Comin' Home Late» και είναι αφιερωμένος θεματικά στην αξία του έρωτα ως βασικού νοήματος της ζωής.

Ο Σινάτρα δηλώνει το δυναμικό «παρών» και σε αυτή την ενότητα με το εξαίσιο «Day in Day Out», ενώ το φινάλε γίνεται με το κλασικό «Why I Was Born» που το έχουν ερμηνεύσει κατά καιρούς πολλοί σημαντικοί τραγουδιστές.

Με την επιμονή που έχει επιδείξει την τελευταία πενταετία να επαναφέρει στο προσκήνιο αγαπημένα τραγούδια του παρελθόντος, μέσα από μια νέα δική του οπτική, ο Μπομπ Ντίλαν εκφράζει αφενός μεν τη μεγάλη αγάπη του για την κλασική αμερικανική μουσική, που γράφτηκε πριν αλλά και λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αφετέρου δε την επιθυμία του να πειραματιστεί, να παίξει, να μπει στον ρόλο ενός dj που επιλέγει για τους ακροατές του τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ και αποτελούν σήμα κατατεθέν τόσο για τον ίδιο όσο και για την ιστορία της μουσικής.

Το Αθέατο Μουσείο είναι η επιτυχημένη δράση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που προβάλλει επιλεγμένες αρχαιότητες από τον κόσμο των αποθηκών. Κάθε δύο μήνες ένα αντικείμενο παρουσιάζεται στους επισκέπτες για πρώτη φορά και ξεδιπλώνει την αφήγηση της άγνωστης ιστορίας του.

Μετά από τα έντεκα θαυμάσια αντικείμενα που ήρθαν στο φως της έκθεσης έως τώρα, το Αθέατο Μουσείο υποδέχεται «ένα αίνιγμα 7000 χρόνων». Πρόκειται για ένα μοναδικό σε μέγεθος έργο γλυπτικής της τελικής νεολιθικής περιόδου, που αποδίδει αινιγματικά την ανθρώπινη μορφή. Το «αίνιγμα 7000 χρόνων» αναδύθηκε την Δευτέρα 30 Ιανουαρίου στην «αίθουσα του βωμού» (αιθ.34) για να παραμείνει εκεί ως την Κυριακή 26 Μαρτίου 2017.

Στις 19 Φεβρουαρίου και 19 Μαρτίου ημέρα Κυριακή και στις 10 Φεβρουαρίου και 10 Μαρτίου ημέρα Παρασκευή, ώρα 13.00, αρχαιολόγοι του Μουσείου υποδέχονται τους επισκέπτες στο χώρο της έκθεσης και συνομιλούν μαζί τους για τους τρόπους απόδοσης της ανθρώπινης μορφής στους νεολιθικούς χρόνους και για τις πολύπλευρες και άγνωστες σημασίες των ειδωλίων στις πρώιμες κοινωνίες του ελλαδικού χώρου, πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από τις μέρες μας.

Για την παρακολούθηση της παρουσίασης είναι απαραίτητη η προμήθεια εισιτηρίου και η δήλωση συμμετοχής κατά την προσέλευση. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Τηλ. Επικοινωνίας: 213 214 4891

Μία μεγάλη συναυλία αφιερωμένη στο έργο του συνθέτη Δημήτρη Λάγιου θα πραγματοποιηθεί στις 22 Φεβρουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής στην αίθουσα Τριάντη, με αφορμή την επέτειο των 25 χρόνων από το θάνατο του. Ο Γιώργος Νταλάρας, αγαπημένος φίλος και ερμηνευτής του μεγαλύτερου μέρους του έργου του, η Φωτεινή Βελεσιώτου, το Φωνητικό Σύνολο Κύπρου «Διάσταση», ο Δώρος Δημοσθένους και η κόρη του συνθέτη Υακίνθη Λάγιου τιμούν με την εκδήλωση αυτή τη μνήμη του και υπενθυμίζουν τη σπουδαιότητα της προσφοράς του. Συμμετέχει 10 μελής ορχήστρα από σολίστες μουσικούς.

Τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν στο ίδρυμα Coeurs pour Tous Hellas για τα παιδιά της Ελλάδας με συγγενή καρδιοπάθεια, ενώ οι καλλιτέχνες συμμετέχουν αφιλοκερδώς.

«Ο Δημήτρης Λάγιος πέρασε από το ελληνικό στερέωμα σαν ένας μετεωρίτης φωτίζοντας με δύναμη τον ουρανό και σβήνοντας παράδοξα και αιφνίδια. Η εφηβική ανυπότακτη ψυχή του, το μελωδικό ένστικτο, η πίστη στο υψηλό τον χαρακτήρισαν σε όλη τη διάρκεια της αστραπιαίας σταδιοδρομίας του» γράφει ο ποιητής Στρατής Πασχάλης.

«Θα’ταν πιο καλά αν έμενα κι εγώ στο περίγραμμα των λίγων τραγουδιών σου που άκουσαν οι πολλοί και μέσα από αυτά σε έκριναν.Θα’ταν πιο καλά αν δεν είχα νιώσει την αγωνία της μοναχικής σου περιπλάνησης σε δρόμους αυτογνωσίας και πληρότητας μακριά από την μετριότητα των καιρών.

Θα’ταν πιο καλά αν δεν ήξερα ότι μ’ αγάπησες άδολα όσο λίγοι, γι’ αυτό που κάνω και γι’ αυτό που είμαι.
Θα’ταν πιο καλά να μην σ’ είχα ακούσει να τραγουδάς μ’ αυτή τη σπαρακτική φωνή που δεν λέει να φύγει από τ’ αυτιά μου.
Θα’ ταν πολύ καλύτερα αν δεν σε γνώριζα για να μη νοιώθω το βάρος της απουσίας σου».
Γιώργος Νταλάρας

Και πράγματι έφυγε στην ακμαιότατη στιγμή της δημιουργικής του πορείας, σε ηλικία 39 ετών, το 1991.

Ο Δημήτρης Λάγιος υπήρξε γέννημα θρέμμα της Ζακύνθου, ποτισμένος από τον μουσικό πλούτο του νησιού του και σοβαρός γνώστης της επτανησιακής κουλτούρας που υπηρέτησε με το έργο του.

Παράλληλα ήταν ένας άρτιος μουσικός με ακαδημαϊκές σπουδές στην Ελλάδα και την Αμερική.

Η βαθειά καλλιέργεια και η ευαισθησία του τον οδήγησαν πολύ νωρίς στην μελοποίηση μεγάλων ποιητών με πρώτη κατάθεση τον «Ήλιο τον Ηλιάτορα» του Οδυσσέα Ελύτη το 1982.

Το 1985 γνώρισε τη δεύτερη «Όμορφη και παράξενη πατρίδα» της ζωής του, τη Κύπρο. Από τη μέρα εκείνη και μέχρι το θάνατο του αφιερώθηκε στον τόπο αυτό και έδωσε τη ψυχή και το ταλέντο του για τους αγώνες του Κυπριακού λαού. Μελοποίησε Κυπρίους ποιητές, συνεργάστηκε με το φωνητικό σύνολο “Διάσταση” κατ’ επανάληψη έχοντας συμπαραστάτη, υποστηρικτή, φίλο και εμψυχωτή δίπλα του τον Γιώργο Νταλάρα.
Στη παράσταση, θα ακουστούν τραγούδια όπως «Όμορφη και παράξενη πατρίδα», «Να ονειρεύομαι», «Τι πάθος», «Περαστικός κι αμίλητος», «Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά» κ.α.

Ένα βαπόρι γεμάτο φωνές που αγάπησαν και εκτίμησαν τον συνθέτη και το κυριότερο, ένα βαπόρι γεμάτο με τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη αλλά και άλλων μεγάλων ποιητών και στιχουργών.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Cœurs pour tous Hellas
ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: MINOS EMI
ΠΡΟΒΟΛΗ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: MINOS EMI

Τιμές εισιτηρίων: € 15, 25, 35, 55 (Διακεκριμένη ζώνη)
Φοιτητικό, AMEA, 65+, συνταξιούχοι: € 10,00
Ώρα έναρξης: 20:00
Έναρξη προπώλησης: Δευτέρα 23 Ιανουαρίου

Εισιτήρια προπωλούνται στα Εκδοτήρια του Μεγάρου
Για περισσότερες πληροφορίες: 210 72 82 333, www.megaron.gr

Η αγάπη, σε όλες της τις μορφές, θα γιορτάσει τον Φεβρουάριο στη Λέσβο όπου θα διοργανωθεί, από την 1η έως τις 15 Φεβρουαρίου, ένα νέο Φεστιβάλ με τίτλο «The Island of Love».

Πρόκειται για μία διοργάνωση που σχεδιάστηκε και υλοποιείται από τη μη κερδοσκοπική ομάδα «Ιδέα» με αφορμή τη γιορτή του Αγία Βαλεντίνου, τα οστά του οποίου βρίσκονται, από το 1907, σε εκκλησία του νησιού.

Η ομάδα
Κεντρικός θεματικός άξονας των εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο του φεστιβάλ είναι «Τα Πουλιά». Μια ομάδα αποτελούμενη από 14 καλλιτέχνες που θα επισκεφθούν τη Λέσβο θα φιλοτεχνήσει 14 διαφορετικά γλυπτά πτηνά τα οποία θα είναι κατασκευασμένα από ανακυκλώσιμα υλικά. Στη συνέχεια τα έργα θα εκτεθούν σε διάφορα σημεία του νησιού, όπως η Δημοτική Πινακοθήκη, το Αρχαιολογικό Μουσείο και άλλοι χώροι, ενώ μετά τη λήξη του φεστιβάλ θα δημοπρατηθούν προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για να καλυφθούν τα έξοδα της διοργάνωσης αλλά και να υποστηριχθούν φιλανθρωπικοί σκοποί.

Στο μεταξύ θα πραγματοποιηθούν και πολλές παράλληλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων και οι Ελλη Πασπαλά, Νένα Βενετσάνου, Εμινέ Μπερκάν, Μαρία Γαλάνη, Μιχάλης Δουκάκης, Εύα Τσούρου, Αγάθη Καλτσά, η Φωτογραφική Εταιρεία Λέσβου κ.ά.

Η ιρανή ηθοποιός, Ταρανέ Αλιντουστί, που πρωταγωνιστεί μαζί με τον Σαχάμπ Χοσεϊνί στην ταινία «Ο εμποράκος» («Le client»), υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στην τελετή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το «ρατσιστικό» σχέδιο διατάγματος του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, κατά των μουσουλμάνων μεταναστών.

«Η απαγόρευση χορήγησης άδειας εισόδου (βίζας) που αποφάσισε ο Τραμπ για τους Ιρανούς είναι ρατσιστική.

Είτε εφαρμοστεί είτε όχι σε ένα πολιτιστικό γεγονός, δεν θα παραστώ στην τελετή απονομής των βραβείων της Ακαδημίας Τεχνών και Επιστήμης του Κινηματογράφου για το 2017 σε ένδειξη διαμαρτυρίας», έγραψε η 33χρονη ηθοποιός στον λογαριασμό της στο Twitter.

Ο Τραμπ ξεκίνησε μια επίθεση κατά της μετανάστευσης και αναμένεται να αναστείλει προσεχώς την είσοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες των πολιτών επτά μουσουλμανικών χωρών, μεταξύ των οποίων του Ιράν, για περίοδο ενός μήνα.

Ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου υπερασπίστηκε αυτά τα μέτρα λέγοντας χθες (25/1) στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ABC πως πρέπει να υπάρξει δράση «σε έναν κόσμο οργισμένο» που έχει μετατραπεί σε «πλήρες χάος».

«Δεν είναι μια απαγόρευση κατά των μουσουλμάνων αλλά αφορά τις χώρες που έχουν πολλή τρομοκρατία», υποστήριξε ο πολυεκατομμυριούχος.

Η ταινία «Ο εμποράκος», του ιρανού σκηνοθέτη, Ασγκάρ Φαραντί, είναι υποψήφια στην κατηγορία «Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία» των Όσκαρ, που θα απονεμηθούν στις 26 Φεβρουαρίου.

Μια πτυχή του έργου του Μίκη Θεοδωράκη διαφορετική, αυτή που προκύπτει μέσα από τη χορωδιακή εκτέλεσή της, θα αποκαλυφθεί στις δύο συναυλίες που θα πραγματοποιηθούν στις 6 και 7 Φεβρουαρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, μετά από επιθυμία του ίδιου του συνθέτη.

Τριακόσιοι χορωδοί, από διάφορα σημεία της Ελλάδας, θα ενώσουν τις μουσικές δυνάμεις τους, για πρώτη φορά, στην ιδιαίτερη αυτή μουσική παράσταση η οποία τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.
Το πρόγραμμα των δύο συναυλιών θα περιλαμβάνει περίπου 30 τραγούδια από γνωστούς Κύκλους του μεγάλου μας συνθέτη μεταξύ των οποίων και οι «Επιτάφιος», «Αξιον Εστί», «Μικρές Κυκλάδες», «Επιφάνεια», «Ομορφη Πόλη», «Αρχιπέλαγος», «Πολιτεία», «Λιποτάκτες», «Χαιρετισμοί» και «Γειτονιά των Αγγέλων».

Τα τραγούδια αυτά θα παρουσιαστούν σε χορωδιακή διασκευή και ενορχήστρωση από τη συμφωνική μαντολινάτα του μαέστρου Παναγή Μπαρμπάτη ο οποίος θα διευθύνει και στις δύο μουσικές βραδιές.

Μέλη χορωδιών από την Κέρκυρα, τη Λάρισα, το Αργοστόλι, την Κόρινθο, την Τρίπολη, τη Χίο, τη Φλώρινα, την Αγία Παρασκευή, την Κηφισιά και τον Αγιο Παντελεήμονα Αχαρνών θα ενώσουν τις φωνές τους με στόχο να αποδώσουν, όσο το δυνατόν καλύτερα και πιστότερα, τα αγαπημένα και διαχρονικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.

Ερμηνευτικά θα συμμετέχει επίσης και μια ομάδα εξαίρετων ερμηνευτών αποτελούμενη από τον Δημήτρη Μπάση, τον Μίλτο Πασχαλίδη αλλά και τους Τζίνα Φωτεινοπούλου, Ελένη Βουδουράκη, Μπάμπη Βελισσάριο και Παντελή Κοντό οι οποίοι προέρχονται από το λυρικό τραγούδι.

Ο Γιώργος Κιμούλης θα είναι, σύμφωνα με πληροφορίες της Kαθημερινής, ο νέος διευθύνων σύμβουλος στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Ωστόσο μέχρι πριν από λίγες ημέρες η Λούκα Κατσέλη ήταν η επικρατέστερη για τη θέση.

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, που στον τελευταίο ανασχηματισμό το όνομά του είχε ακουστεί έντονα για τη θέση του υπουργού Πολιτισμού, πρόταση που ο ίδιος ούτε επιβεβαίωσε αλλά ούτε και διέψευσε, είναι σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο εκλεκτός του ελληνικού Δημοσίου, της κυβέρνησης, που πλέον έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στη διοίκηση του ΚΠΙΣΝ.

Ηδη στις 29 Δεκεμβρίου 2016 το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος απηύθυνε επισήμως πρόσκληση στο ελληνικό Δημόσιο να πιστοποιήσει την ολοκλήρωση των κατασκευαστικών εργασιών και να ξεκινήσει η παραλαβή του ΚΠΙΣΝ από τον τελικό του ιδιοκτήτη, την ελληνική κοινωνία, μέσω των φορέων που την εκπροσωπούν.
Το Ιδρυμα αποχωρεί πλήρως από τη διαχείριση του έργου και δεν θα έχει καμία συμμετοχή στη διοίκηση του οργανισμού ΚΠΙΣΝ αλλά ούτε και στη διαχείριση ή διοίκηση οποιουδήποτε άλλου εμπλεκόμενου οργανισμού.

Οι Ιταλοί κλόουν Lucchettino στο 4ο Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου και Αφήγησης!!!

Συνεχίζεται στο “Εργαστήρι Μαιρηβή” το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου και Αφήγησης, με προσκεκλημένους τους Ιταλούς κωμικούς – κλόουν Lucchettino, με την παράσταση: “Lucchettino Classic", τα Σάββατα 4 και 11 Φεβρουαρίου 2017, στις 7μ.μ.

Η παράσταση
“Lucchettino Classic" των Lucchettino
κωμωδία με εκκεντρικά και κλόουν στοιχεία!!!
"Lucchettino" σημαίνει "Luca Regina & Tino Fimiani" αλλά κυριολεκτικά σημαίνει στα ιταλικά, «εκκεντρική κωμωδία».
Οι ίδιοι μας περιγράφουν την παράσταση ως εξής:
«Έχετε βρεθεί ποτέ σε όνειρο νομίζοντας πως ήσασταν ξύπνιοι;
Ε λοιπόν, ορίστε!!!»
“Lucchettino” κυρίες και κύριοι, ετοιμαστείτε να ζήσετε μία ώρα κωμικού ντελίριου με πολλά ξεσπάσματα γέλιου!!!
Oι Luca και Tino, ζουν σε μία κατάσταση απόλυτης σύγχυσης, μερικές φορές έχουν κάποια αναλαμπή αλλά τις περισσότερες φορές μπερδεύονται ακόμη κι από τα πιο απλά καθημερινά συμβάντα, καθώς σας παρασύρουν μαζί τους σ’ ένα απίστευτο ταξίδι μέσα στον κόσμο του κωμικού παραλόγου.

Οι “Lucchettino” παρουσιάζουν ένα εκρηκτικό σόου: τα καλύτερα σκετς των τελευταίων 20 ετών της καλλιτεχνικής τους πορείας.
Τα πιο ξεκαρδιστικά, τα πιο καταστροφικά, τα πιο διασκεδαστικά...
Θα ξεκαρδιστείτε! Αυτό είναι απολύτως βέβαιο!!!
Για ενήλικες και παιδιά!
Διάρκεια: 60’

http://www.lucchettino.com/qualche-video-foto/
Κρατήσεις: 210 5222181, 6942420062

«Εργαστήρι Μαιρηβή»
Σαχτούρη 4 & Σαρρή, Ψυρρή

Περισσότερες πληροφορίες για τους "Lucchettino"
Το εκκεντρικό κωμικό ντουέτο των Luca & Tino έχουν τις ρίζες τους στο σωματικό θέατρο, στην παραδοσιακή τέχνη του κλόουν, στο τσίρκο και στην Commedia dell’Arte.

Στέκονται σταθερά στο δρόμο που χάραξαν κωμικοί γίγαντες όπως οι Jacques Tati, o Mr. Bean και ο Jango Edwards.
Από το 1992 οι Luca & Tino έχουν πάρει μέρος στα πιο σημαντικά φεστιβάλ κωμικού θεάτρου στην Ιταλία και στο εξωτερικό. Έχουν κερδίσει πολλά βραβεία στην Ιταλία και στον υπόλοιπο κόσμο και εμφανίζονται συχνά στην ιταλική τηλεόραση.
Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους συναντήθηκαν με τον μεγάλο κλόουν Jango Edwarts, ο οποίος και σκηνοθέτησε την επιτυχημένη τους παράσταση «CATZ».

Mία ακόμη σημαντική συνεργασία της καριέρας τους ήταν με τον γνωστό έλληνα ηθοποιό Ιεροκλή Μιχαηλίδη (Άγαμοι Θύται) με τον οποίο έκαναν μία μεγάλη περιοδεία ανά την Ελλάδα.

Μετά από χρόνια που έκαναν περιοδείες μόνοι τους, ξαναενώθηκαν το 2012 μετά τη συμβουλή του Arturo Brachetti, ενός διεθνούς σταρ που έχει αναλάβει πλέον τη σκηνοθεσία των παραστάσεων τους.

Σάββατα 4 & 11 Φεβρουαρίου 2017, στις 7μ.μ.

τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ
για ανέργους 8 ευρώ
για ομάδες 7 ευρώ

«Εργαστήρι Μαιρηβή»
Σαχτούρη 4 & Σαρρή, Ψυρρή
Τηλ.: 210 5222181, 694 2420062

O Ρομάν Πολάνσκι δεν θα αποδεχτεί τελικά την τιμητική πρόταση να είναι πρόεδρος των κινηματογραφικών
γαλλικών βραβείων Σεζάρ μετά τις έντονες αντιδράσεις που ξεσήκωσε η επιλογή του.

Τις προηγούμενες ημέρες οργανώσεις υπεράσπισης γυναικείων δικαιωμάτων καλούσαν καλλιτέχνες και κοινό να μποϊκοτάρουν την τελετή απονομής των βραβείων εξαιτίας της συμμετοχής του διάσημου σκηνοέτη ο οποίος έχει παραδεχθεί πως στο παρελθόν ήρθε σε σεξουαλική επαφή με ανήλικη.

«Η συζήτηση που προκάλεσε η επιλογή του θλίβει βαθιά τον Ρομάν Πολάνσκι και επηρεάζει την οικογένειά του», δήλωσε ο δικηγόρος του σκηνοθέτη συμπληρώνοντας πως ο ίδιος αποφάσισε να μην αποδεχτεί την πρόταση που του έγινε προκειμένου να μην επηρεαστεί η τελετή των Σεζάρ, που θα έπρεπε να επικεντρώνεται στο σινεμά και όχι στην επιλογή του προέδρου της.

Ένα διεθνές πολιτιστικό φεστιβάλ, το «Island of Love», θα λάβει χώρα, τον Φεβρουάριο, στη Λέσβο. Έχει σκοπό να καθιερώσει το νησί ως προορισμό, με αφορμή την φιλοξενία των οστών του Αγίου Βαλεντίνου στον Καθολικό Ναό της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στη Μυτιλήνη, καθώς και τον διεθνή εορτασμό του ίδιου Αγίου τον Φεβρουάριο.

Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, θα πραγματοποιηθεί μια κεντρική, μεγάλη καλλιτεχνική δράση με τη συμμετοχή διεθνώς αναγνωρισμένων Ελλήνων καλλιτεχνών, η οποία θα πλαισιώνεται με μια σειρά παράλληλων εκδηλώσεων. Το κεντρικό θέμα του φεστιβάλ είναι «Τα Πουλιά», το οποίο μαζί με τις έννοιες του «Έρωτα» και της «Αγάπης», αποτελούν το βασικό θεματικό άξονα όλων των δράσεων. Το «The Island of Love» δεν αφορά την «Αγάπη» μόνο στην ερωτική της διάσταση. Είναι ένα φεστιβάλ για την Αγάπη σε όλο το φάσμα των ανθρωπίνων σχέσεων: την αδερφική, των γονιών στα παιδιά και το αντίστροφο, την φιλική, την αγάπη απέναντι στον συνάνθρωπο.

Δεκατέσσερις καλλιτέχνες θα επισκεφθούν την Λέσβο και θα φιλοτεχνήσουν ισάριθμα γλυπτά πτηνά, τα οποία θα κατασκευαστούν, από ομάδα δημιουργικού, με ανακυκλωμένα υλικά (κατά κύριο λόγο χαρτοπολτό και πλαστικό, από το εσωτερικό σωσιβίων προσφύγων και μεταναστών, που έφθασαν στο νησί), με ευθύνη της Φερενίκης Τσαμπαρλή. Η φιλοτέχνησή τους θα πραγματοποιηθεί από την 1η έως και την 14η Φεβρουαρίου σε χώρους, που θα βρίσκονται σε διάφορα σημεία της Μυτιλήνης, και θα μπορεί να επισκεφθεί το κοινό. Μετά την ολοκλήρωση της φιλοτέχνησης, τα γλυπτά θα εκτεθούν σε κλειστούς και ανοικτούς χώρους στη Μυτιλήνη. Ενδεικτικά, τα γλυπτά θα εκτεθούν: στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, στη Δημοτική Πινακοθήκη Μυτιλήνης, στο ιστορικό κτήριο του Πειραματικού Λυκείου Μυτιλήνης, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης κ.α. Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Δημήτρης Αντωνίτσης, Νικόλας Βαμβουκλής (+Κ-Gold Temporary Gallery), Μάρθα Δημητροπούλου και Απόστολος Καρακατσάνης, Χρήστος Ευσταθίου, Χρήστος Κεχαγιόγλου (+ Ομάδα -project Ni), Lane Μ.James, Εύα Μήταλα (+Ανδρέας -Φελίπε Κατωτριώτης), Διονύσης Χριστοφιλογιάννης. Ειδική συνεργάτης: Γωγώ Κολυβήρα. Στις παράλληλες δράσεις, συμμετέχουν οι: Έλλη Πασπαλά, Νένα Βενετσάνου, Εμινέ Μπερκάν, Μαρία Γαλάνη, Μιχάλης Δουκάκης, Εύα Τσούρου, Αγάθη Κάλτσα, Φωτογραφική Εταιρεία Λέσβου, Λέσβιοι εικαστικοί και καλλιτέχνες.

Σε ένα σκοτεινό φιλμ νουάρ θίατερ μεταμορφώνεται το θέατρο «Κιβωτός» για τις ανάγκες της παράστασης «Η κυρία της νύχτας» της ομάδας «naan».

Το μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή παρουσιάζεται από την Πέμπτη στο θέατρο της οδού Πειραιώς, σε θεατρική μεταφορά και σκηνοθεσία της Φρόσως Λύτρα, διατηρώντας όλα τα γοητευτικά στοιχεία της εποχής του '50, καθώς και τη μυθιστορηματική σαγήνη του συγγραφέα.
Ετσι, για τον θεατή, η παράσταση ξεκινάει με την είσοδό του στο θέατρο...

Το μυθιστόρημα «Η κυρία της νύχτας» δημοσιεύτηκε το 1955 στην εφημερίδα «Ακρόπολις» σε συνέχειες και χαρακτηρίστηκε ως αισθηματικό θρίλερ. Η ηρωίδα, μια μοιραία γυναίκα της δεκαετίας του '50 με το όνομα Λιάνα Περέζ, εμφανίζεται από το πουθενά αναστατώνοντας την κοσμική κοινωνία της Αθήνας. Σαν ένας σκοτεινός άγγελος από την Κόλαση, όπως ήταν και ο δεύτερος τίτλος του μυθιστορήματος, προκαλεί τον έρωτα, τον θάνατο και την καταστροφή ψιθυρίζοντας το μοιραίο και σκοτεινό μυστικό της στα θύματά της.

Συντελεστές
Τη θεατρική μεταφορά του έργου και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Φρόσω Λύτρα και τη σκηνογραφία ο Μανόλης Παντελιδάκης. Την πρωτότυπη μουσική οι Μιχάλης Νιβολιανίτης και ο Αλέξανδρος Χρηστάρας, τον σχεδιασμό κοστουμιών ο Νίκος Χαρλαύτης, τη φωτογραφία και το μακιγιάζ ο Αχιλλέας Χαρίτος, τη χορογραφία ο Αλέξης Φουσέκης, τον σχεδιασμό των φώτων ο Σάκης Μπιρμπίλης και το video art o Στάθης Ναυπλιώτης. Στην παράσταση δημιουργούν και εκθέτουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες: Στέλιος Γαβαλάς, Ελενα Παπαδημητρίου και ο Βασίλης Πέρρος.
Παίζουν: Λίνα Σακκά, Οθωνας Μεταξάς, Δημήτρης Γεωργαλάς, Στάθης Ματζώρος, Φανή Γέμτου, Αγησίλαος Αλεξίου, Κατερίνα Νικολοπούλου, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Χριστόφορος Μπαρμπαγιάννης, Αλέξης Φουσέκης. Και ο Αλέξανδρος Ρήγας. Τραγουδούν: Φανή Γέμτου και Οθωνας Μεταξάς. Χορεύουν: Αλέξης Φουσέκης και Αναστασία Κελέση.

Δασκάλους με σφιγμένα δόντια και μαθητές έτοιμους για καψώνια, αιμομικτικές οικογένειες, νονούς της νύχτας και Ελληνίδες σεξοβόμβες, κυνηγημένους δημοσιογράφους σε παγανιστικές τελετές όπου συνυπάρχουν μεταξύ άλλων ο Αλέξης Γεωργούλης και ο Γιώργος Κιμούλης αλλά και πάρτι με τη Μαντώ, μεταμεσονύχτιες προβολές και βράβευση της Βάνας Μπάρμπα, έχει το 12ο Φεστιβάλ Cult Ελληνικού Κινηματογράφου.

Το φεστιβάλ που αγαπάει το απενοχοποιημένο ελληνικό καλτ επιστρέφει για άλλη μια χρονιά στο Gagarin 205 από σήμερα μέχρι και την Κυριακή σε μια αποθέωση των παλιών VHS καθώς και των ταινιών εκείνων που ξεφεύγουν κατά βούληση από τα ποιοτικά στάνταρ της έβδομης τέχνης.
Η διοργάνωση συνεχίζεται με τους σκηνοθέτες Φωκίωνα Μπόγρη και Μαρίνα Δανέζη στην επιλογή και σύνθεση του προγράμματος φροντίζοντας να συνεχιστεί ο καλλιτεχνικός θεσμός (και εθισμός για τους θερμούς φαν) που ξεκίνησε ο εκλιπών εμπνευστής του Νίκος Τριανταφυλλίδης. Φέτος, η 12η διοργάνωση τιμά τη Βάνα Μπάρμπα και τον Χρήστο Κάλοου και αφιερώνει προβολές στον Νίκο Τσαχιρίδη με το «Σούπερ κουφό κολέγιο» όπως και στον Νίκο Τριανταφυλλίδη με τις ταινίες του «Ράδιο Μόσχα» και «Οι αισθηματίες» αλλά και τον «Δεύτερο άντρα» του Φωκίωνα Μπόγρη.

Κι ενώ ο Χρήστος Κάλοου, ο «αιώνιος γόης» της οθόνης, βραβεύεται αύριο βράδυ μετά την προβολή του εμπνευσμένου από την τραγωδία του ντέρμπι Ολυμπιακός - ΑΕΚ το '81, «Θύρα 7» του Νίκου Φώσκολου, όπου υποδύεται έναν νεαρό που γίνεται αστέρι του ποδοσφαίρου (αμέσως μετά ο Κάλοου θα εμφανιστεί στο Gagarin με μπάντα-έκπληξη), η Βάνα Μπάρμπα ανεβαίνει στη σκηνή για να παραλάβει το δικό της βραβείο απόψε. «Νομίζω ότι έχει μια γοητεία αυτή η τιμή, η βράβευση των ανθρώπων που συμμετείχαν σε αυτές τις ταινίες», μας λέει η Βάνα Μπάρμπα.
«Τότε ήταν μια εποχή που γυρίζανε συνέχεια βιντεοταινίες στις οποίες συμμετείχα κι εγώ με ελάχιστα χρήματα - μέσα σε δύο ημέρες μπορούσες να γυρίσεις μια ταινία χωρίς να σε ενδιαφέρει το κόστος, χωρίς εμπόδια. Και αυτό είχε μια μαγεία και μια αθωότητα τότε, έτσι το βλέπω», συνεχίζει η ηθοποιός-πρότυπο μέχρι και σήμερα απελευθερωμένης σεξουαλικότητας και χυμώδους αισθησιασμού.

«Είναι σημαντική η προσπάθεια που γίνεται από τους ανθρώπους του Φεστιβάλ για να διατηρηθεί η μνήμη αυτών των ταινιών ζωντανή όπως και ότι όλο αυτό το εγχείρημα ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Νίκου Τριανταφυλλίδη», τονίζει.

Τη Βάνα Μπάρμπα θα τη δούμε στο «Στίγμα της ενοχής» του Ερρίκου Ανδρέου και στη «Λευκή απειλή» του Θανάση Αντωνίου. Στα σίγουρα ατού του Cult Φεστιβάλ και το πάρτι που υπόσχεται η Μαντώ.

Η επιτυχημένη σειρά «Γέφυρες» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Μαραγκόπουλου, πέτυχε τον στόχο της, την ισότιμη παρουσίαση όλων των αυθεντικών ποιοτικών μουσικών ιδιωμάτων χωρίς προκαταλήψεις και φράγματα, χωρίς σύνορα ηλικιακά, κοινωνικά, πολιτιστικά.Τη δημιουργία ανοιχτών διαύλων με τους μεγάλους πολιτισμούς του κόσμου και, τέλος, την επικοινωνία και τον διάλογο της μουσικής με τις άλλες τέχνες. Είκοσι χρόνια μετά, οι αρχές αυτές παραμένουν ζωντανές. Ομως, μια νέα πραγματικότητα -κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική- κάνει το Μέγαρο να αφουγκράζεται με περισσότερη προσοχή και ευαισθησία τα μηνύματα των καιρών και να προσπαθεί συνεχώς να ανταποκρίνεται στις διαφοροποιημένες ανάγκες του σημερινού θεατή. «Αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος του ΜΜΑ μέσα από τις "Γέφυρες": να συνεχίσει να καλλιεργεί ένα πολιτιστικό πεδίο γόνιμο, ανοιχτό, φιλόξενο και δημιουργικό, τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για το κοινό», εξηγεί ο Δημήτρης Μαργκόπουλος.

Διεθνείς διαγωνισμοί

Η προσπάθεια αυτή έχει ήδη αρχίσει από φέτος με δράσεις και προγράμματα που, παρά τον πιλοτικό χαρακτήρα τους, φιλοδοξούν να γίνουν μόνιμοι θεσμοί. Το πρόγραμμα της Σειράς είναι δομημένο επάνω στους άξονες «Γέφυρες Πολιτισμών», «Γέφυρες Τεχνών», «Γέφυρα με τους Νέους», «Ανοιχτές Πλατφόρμες» και «Ειδικά Αφιερώματα». Διοργανώνονται για πρώτη φορά διεθνείς διαγωνισμοί που συνδέουν τη μουσική με τις άλλες παραστατικές τέχνες, όπως ο Διεθνής Διαγωνισμός Κινηματογραφικής Μουσικής, και μάλιστα μουσικής για animation. Σε εξέλιξη είναι επίσης οι Ανοιχτές Πλατφόρμες. Πρόκειται για ένα «μπαράζ» ακροάσεων, οι οποίες απευθύνονται στον «άγνωστο μουσικό» που αναζητεί ζωτικό χώρο για να εκφραστεί. Ο τρίτος κύκλος των νέων δράσεων συμπεριλαμβάνει την ανακάλυψη και τη χρησιμοποίηση εναλλακτικών χώρων μέσα και έξω από το Μέγαρο, πέρα από τις γνωστές αίθουσες, οι οποίοι προσφέρονται για πολύ «φρέσκες» προσεγγίσεις στην παρουσίαση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Τέλος, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας φωτισμού και τρισδιάστατων προβολών, θα γίνει επαναπροσέγγιση με καλλιτεχνικό τρόπο του ίδιου του κτιρίου του Μεγάρου, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.

Η διαδικασία αυτή θα δοκιμαστεί φέτος στο εκκλησιαστικό όργανο, αλλά και στις εξωτερικές επιφάνειες του ΜΜΑ, όπου θα γίνουν τρισδιάστατες χαρτογραφικές προβολές, στο πλαίσιο του «Φεστιβάλ Οπτικοακουστικών Τεχνών». Οι δράσεις αυτές αποσκοπούν στη δημιουργία μιας νέας σχέσης ανάμεσα στον άνθρωπο και σε εμβληματικά κτίρια της πόλης, με τη χρήση φωτισμού νέας τεχνολογίας.

«Το νησί των σκλάβων» του Μαριβώ, τo ανάλαφρο και ταυτόχρονα σκοτεινό έργο του κλασικού Γάλλου συγγραφέα, παρουσιάζεται από το «Θέατρο Κωφών Ελλάδος», στις 20 Ιανουαρίου, στο «Θέατρο Κωφών Ελλάδος» στην Πλατεία Κουμουνδούρου (Σαχτούρη 8-10). Παραστάσεις Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:15.

Το έργο, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1725, σήμερα μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Δύο αριστοκράτες και οι υπηρέτες τους, ναυαγούν σ΄ένα νησί που κατοικείται από εξεγερμένους σκλάβους. Στον παράξενο αυτό τόπο, τα αφεντικά υποχρεώνονται ν΄ανταλλάξουν ρούχα και ρόλους με τους σκλάβους τους και να τους υπηρετούν μέχρι να «νιώσουν τι σημαίνει πόνος» προκειμένου να πάρουν ένα ισχυρό μάθημα δικαιοσύνης και ανθρωπιάς. Το παιχνίδι των ρόλων ανάμεσα σε αφεντικά και σκλάβους, γρήγορα μετατρέπεται σε ένα επικίνδυνο και αποκαλυπτικά βίαιο παιχνίδι εξουσίας, εκδίκησης και έρωτα. Αυτή η μοναδική αντιστροφή των ρόλων του Μαριβώ, ο αφέντης που γίνεται δούλος και ο δούλος που αλλάζει σε αφέντη, επιβεβαιώνει ότι η κοινωνική ταυτότητα του ατόμου είναι πιο ισχυρή από τη θέλησή του να την υπερβεί και οδηγεί σε σύγχρονους συνειρμούς της πολιτικής πραγματικότητας.

Το «Αγόρι με τη βαλίτσα», ένας περιπλανώμενος νέος, ένας μικρός πρόσφυγας, ένας σύγχρονος Σεβάχ ο Θαλασσινός, η συγκινητική παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα, μεταφέρεται για μόνο τρεις παραστάσεις τον Ιανουάριο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Το έργο του Μάικ Κέιν, που αγγίζει το εξαιρετικά επίκαιρο θέμα της προσφυγιάς, παρουσιάζεται την Παρασκευή (20/1) στις 10.30 για σχολεία και Σάββατο και Κυριακή (21/1 & 22/1) στις 19.00 για το κοινό στην Αίθουσα «Αιμίλιος Ριάδης» του κτιρίου Μ2.

Πρόκειται για μια παράσταση... χειροποίητη, χωρίς εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια, στηριγμένη στα βασικά υλικά του θεάτρου, στο παιχνίδι, στη μεταμόρφωση, στα αληθινά αισθήματα, στον αυτοσχεδιασμό, στη φαντασία, την επικοινωνία των ηθοποιών με το κοινό.

Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου, ο μικρός Ναζ ζει σε μια εμπόλεμη χώρα της Μέσης Ανατολής και οι γονείς του τον στέλνουν στο Λονδίνο. Σαν άλλος Σεβάχ ο Θαλασσινός, ο Ναζ διασχίζει βουνά και θάλασσες με μόνη του συντροφιά την Κρίσιμα, ένα κορίτσι που έχει κι αυτό τον ίδιο προορισμό, ενώ στη βαλίτσα του έχει ιστορίες που του έλεγε ο πατέρας του.

«Μακάρι το θέμα του έργου να ήταν παρωχημένο, μακάρι να ήταν ανεπίκαιρο, μακάρι οι φτωχοί άνθρωποι με το σκούρο δέρμα που περνούν από τη χώρα μας θέλοντας να φύγουν μακριά από τη μακάβρια πραγματικότητα του πολέμου να μη θεωρούνταν ένοχοι μέχρι αποδείξεως της αθωότητάς τους» αναφέρει ο σκηνοθέτης Μιχάλης Σιώνας, ενώ ο συγγραφέας είχε δηλώσει:

«Στις μέρες μας οι Ελληνες είναι η εμπροσθοφυλακή στην εισροή των προσφύγων και πολλοί από αυτούς έχουν επιδείξει γενναιοδωρία πνεύματος, που αποτελεί παράδειγμα για την υπόλοιπη Ευρώπη. Είμαι περήφανος που συμμετέχω με τον δικό μου τρόπο και θα ήμουν ακόμη πιο περήφανος εάν το έργο μου γινόταν μέρος της συζήτησης».

Η μετάφραση του έργου είναι της Ξένιας Καλογεροπούλου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης της Κατερίνας Παπαγεωργίου, και παίζουν οι: Αγγελος Νεράντζης (Ναζ), Λίλα Βλαχοπούλου, Μαρία Καραμήτρης, Δημήτρης Καρτόκης, Τίμος Παπαδόπουλος.

«Το αγόρι με τη βαλίτσα» παρουσιάστηκε σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα από το Κλιμάκιο Μακεδονίας-Θράκης του ΚΘΒΕ και εντάχθηκε στο ρεπερτόριο της Νεανικής Σκηνής και από τον Οκτώβριο παρουσιάζεται στη Μονή Λαζαριστών.

Ο Κωστής Μαραβέγιας υπογράφει τη μουσική στην καλοκαιρινή «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου με τον Πέτρο Φιλιππίδη στον ομώνυμο ρόλο.

Είναι η τρίτη συνεργασία του αγαπημένου τραγουδοποιού με τον Γιάννη Μπέζο, μετά τις αριστοφανικές «Εκκλησιάζουσες» και τον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου, που αυτόν τον καιρό εμφανίζεται με επιτυχία στο «Passport Κεραμεικός - Upstairs» με την παραγωγή «Κατάστρωμα: Ολοι Πάνω!».
Η παράσταση της «Λυσιστράτης», που θα περιοδεύσει στα μεγάλα θέατρα της Αθήνας και της περιφέρειας αλλά δεν θα τη δούμε στην Επίδαυρο, διαθέτει στο δυναμικό της έναν θίασο πρωταγωνιστών: εκτός από τον Πέτρο Φιλιππίδη που θα υποδυθεί τη... Λυσιστράτη, ο Γιάννης Μπέζος θα είναι ο Πρόβουλος, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης ο Κινησίας και η Ναταλία Τσαλίκη η Μυρρίνη.

Στην αρχαία Αθήνα, κατά την περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου, οι γυναίκες με επικεφαλής τη Λυσιστράτη αποφασίζουν να σταματήσουν τον πόλεμο και να ξαναφέρουν την ειρήνη στον τόπο τους. Η «Λυσιστράτη» είναι κωμωδία του Αριστοφάνη που γράφτηκε και διδάχθηκε το 411 π.Χ. Θεωρείται ένα από τα παλιότερα και χαρακτηριστικότερα αντιπολεμικά έργα.

Η υπόθεση έχει να κάνει με τη σεξουαλική απεργία που κηρύσσουν οι γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης, προσπαθώντας έτσι να πείσουν τους άντρες τους να σταματήσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Ένα πρωτότυπο λεύκωμα που περικλείει κομμάτια της ελληνικής ναυτικής ιστορίας με την μορφή σκαριών, διαφόρων τύπων, έχει εκδώσει ο Υπονάυαρχος ε.α. του Λιμενικού Σώματος Γεώργιος Σπαρτιώτης στον οποίον ανήκει και η κατασκευή των σκαριών αυτών που αφού φωτογραφήθηκαν, περιελήφθηκαν στο εκδοθέν λεύκωμα.

Με πολύ φαντασία, τον θαυμασμό του για την ελληνική ναυτοσύνη τον μετέτρεψε ο Γεώργιος Σπαρτιώτης σε ένα πρωτότυπο χόμπυ. Σμίλευε επί χρόνια ξύλα που ξέβραζε η παραλία, ξύλα ποτισμένα με την αλμύρα της θάλασσας, θαλασσοδαρμένα και γι΄αυτό και αλίκτυπα, παραμορφωμένα από την επίμονη δύναμη των κυμάτων. Και με τα ταπεινά αυτά ξύλα κατάφερε, με απαράμιλλη τέχνη και τεχνική, να ζωντανέψει δίκροτα σκαριά, μπρίκια και γολέτες, γρεγάτες και σκούνες, πάρωνες, τριήρεις, μπρικοτίνια και καραβέλες, υπερωκεάνεια, φελούκες και ρυμουλκά και κάθε είδους πλεούμενο.

Όλες αυτές οι δημιουργίες καλλιτεχνικού μόχθου τόσων ετών, ένας φανταστικός στόλος μέσα από την εικόνα του οποίου ξεπηδάει η ιστορία της ναυτικής μας χώρας, φωτογραφήθηκαν και δημιούργησαν το λεύκωμα με τον τίτλο Καράβια από Αλίκτυπα Ξύλα. Ένα λεύκωμα που δημιουργήθηκε όχι μόνο για να απεικονίσει την δημιουργικότητα του καλλιτέχνη Υποναύαρχου, αλλά και να μας ταξιδέψει σε άλλες εποχές που σφράγισαν την ναυτοσύνη της φυλής και ανέδειξαν το Μέγα της Θαλάσσης Ελληνικόν Κράτος.

Για πρώτη φορά ύστερα από 110 χρόνια τα χαμένα τραγούδια του Αττίκ από την παρισινή περίοδό του παρουσιάζονται σε ένα βιβλίο-CD από τη Μικρή Αρκτο.

Ηταν το 1907 όταν ο Αττίκ πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες. Τις εγκατέλειψε όμως, για να γραφτεί στο Κονσερβατόριο, όπου γίνεται δεκτός από τον Gabriel Fauré. Σχεδόν αμέσως εργάστηκε ως πιανίστας στα café-concert της πόλης, μελοποίησε ποίηση και άρχισε να συνθέτει τραγούδια, μουσική δωματίου και lied.

Επαιξε στα μεγαλύτερα θέατρα του Παρισιού, μοιράστηκε τη σκηνή με την Colette και τον Maurice Chevalier, έδωσε τραγούδια στους δημοφιλέστερους γάλλους ερμηνευτές. Υπέγραψε, τέλος, πολύχρονο συμβόλαιο με τον μεγαλύτερο εκδοτικό οίκο της εποχής. Αυτή είναι η τελευταία περίοδος της ξέγνοιαστης Belle Époque στο Παρίσι του Πικάσο και του Κοκτό και για τον νεαρό Aττίκ η αρχή μιας μεγάλης καριέρας, με πολλές επιτυχίες και περίπου 300 τραγούδια.

Πάμε τώρα πολλά χρόνια μετά στο μέλλον. Το φθινόπωρο του 2013 ο Γιώργης Χριστοδούλου, πάντοτε στο Παρίσι, βρίσκει την πρώτη παρτιτούρα του Αττίκ. Από εκεί ξεκινά την έρευνα για να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος από το διάσπαρτο αυτό υλικό το οποίο όλοι ως τότε θεωρούσαν χαμένο.

Η διαδρομή που πέρασε μέσα από αρχεία, βιβλιοθήκες, συλλέκτες και εκδοτικούς οίκους κατέληξε στη δημιουργία ενός βιβλίου-CD με τίτλο «Ο Αττίκ στο Παρίσι».

Το πρώτο τραγούδι που έγραψε ο σπουδαίος τραγουδοποιός, τραγούδια του καμπαρέ με σκαμπρόζικους στίχους, μελωδικά βαλς και μπολερό, μελοποιημένη ποίηση και μία σύνθεση για πιάνο ηχογραφούνται σε πρώτη εκτέλεση ύστερα από έναν αιώνα.

Η αναλλοίωτη φρεσκάδα αυτών των μελωδιών, το μοναδικό αναγνωρίσιμο στιλ του Αττίκ και η ευρηματικότητα στις αρμονίες και στις μελωδικές γραμμές του αποδεικνύουν από την πρώτη κιόλας ακρόαση τη σπουδαιότητα αυτών των τραγουδιών.

Με τη ζεστή φωνή του και τραγουδώντας γαλλικά, ισπανικά και ελληνικά ο Γιώργης Χριστοδούλου αναδεικνύει όλη τη χρωματική γκάμα των συνθέσεων. Συνοδοιπόροι του ο πιανίστας Χάρης Σταυρακάκης και τρεις ακόμα μουσικοί, ο Κώστας Σηφάκης στο κοντραμπάσο, ο Νίκος Παπαβρανούσης στα τύμπανα και ο καταλανός κλαρινετίστας Juli Aymí.

Συμμετέχουν, στο ισπανόφωνο «Tan solo tú», ο πολυβραβευμένος ναπολιτάνος τραγουδοποιός Alessio Arena και, στο «Ελα, μα μη βιαστείς» (με ελληνικούς στίχους του Γιώργη Χριστοδούλου βασισμένους σε μια ανέκδοτη μελωδία του συνθέτη), η Πολυξένη Καράκογλου.

Οι ηχογραφήσεις έγιναν στην Αθήνα και στη Βαρκελώνη, ενώ η πρώτη συναυλιακή παρουσίαση έγινε στις 19 Ιουνίου 2016 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών με τεράστια επιτυχία.

H δίγλωσση (ελληνικά, γαλλικά) έκδοση που κυκλοφορεί από τη Μικρή Αρκτο περιλαμβάνει ένα αναλυτικό εισαγωγικό κείμενο του Γιώργη Χριστοδούλου, «Το Παρίσι του Αττίκ», με πολλές άγνωστες ως τώρα πληροφορίες για το έργο του συνθέτη, και συνοδεύεται από σπάνιο αρχειακό υλικό από εξώφυλλα από παρτιτούρες, φωτογραφίες και χειρόγραφα που βγαίνουν για πρώτη φορά στο φως.

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου-CD το βιβλιοπωλείο Ιανός και η Μικρή Αρκτος διοργανώνουν δύο συναυλίες του Γιώργη Χριστοδούλου με τίτλο «Ο Αττίκ στο Παρίσι» που θα λάβουν χώρα στο καφέ του βιβλιοπωλείου (Σταδίου 24, Αθήνα).

Την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου θα τον συνοδεύσουν η Ανδριάνα Μπάμπαλη και η Πολυξένη Καράκογλου και το Σάββατο 21 Ιανουαρίου η μεσόφωνος Μαρία Βλαχοπούλου και η Αναστασία Σπύρου. Παράλληλα στην Αίθουσα Τέχνης ΙΑΝΟS θα υπάρξει έκθεση με σχέδια, παρτιτούρες, φωτογραφίες και αρχειακό υλικό του Αττίκ που για πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

Με μια λιτή αλλά εντυπωσιακή μουσειακή παρουσίαση ενός έξοχου πορτρέτου του Αδριανού, που είχε βρεθεί το 1933 στη λεωφόρο Συγγρού, αλλά και με ένα ενδιαφέρον βίντεο, στο οποίο αναδεικνύεται το τεράστιο οικοδομικό του πρόγραμμα για την Αθήνα του 2ου αιώνα μΧ, το μουσείο Ακρόπολης τιμά την επέτειο των 1.900 χρόνων από την άνοδο στον θρόνο του φιλαθήναιου αυτοκράτορα.

Το έργο του Αδριανού σηματοδοτεί την αναγέννηση των ελληνικών Γραμμάτων και Επιστημών στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Η παρουσίαση θα διαρκέσει από 15.1.2017 έως 31.3.2017, με τους επισκέπτες να μπορούν να την παρακολουθήσουν στο ισόγειο του μουσείου, ελεύθερα, καθημερινά κατά τις ώρες λειτουργίας του. Το βίντεο είναι παραγωγής του μουσείου Ακρόπολης.

Λίγα λόγια για το οικοδομικό πρόγραμμα που πραγματοποίησε ο αυτοκράτορας Αδριανός για την Αθήνα του 2ου αιώνα μ Χ.

• Πύλη Αδριανού. Πάνω στον αρχαίο δρόμο από την Ακρόπολη στο Ολυμπιείο υψώθηκε μια διώροφη πύλη που έδειχνε το όριο ανάμεσα στην παλιά Αθήνα (την πόλη του Θησέα) και στη νέα πόλη (την πόλη του Αδριανού). Η αθηναϊκή Νεάπολη απλώνεται κάτω από το Ζάππειο και τον Εθνικό Κήπο. Έως τώρα οι ανασκαφές έχουν εντοπίσει πολυτελείς επαύλεις, λουτρά και ένα γυμνάσιο.

• Ναός Ολυμπίου Διός. Το 131/2 μΧ, σε μια λαμπρή τελετή, ο Αδριανός εγκαινίασε στο πανάρχαιο τέμενος του Ολυμπίου Διός, το ναό του θεού, που είχε αρχίσει να χτίζεται τον 6ο αι. πΧ, αλλά ολοκληρώθηκε μόνο με την παροχή τεραστίων πιστώσεων από τον αυτοκράτορα. Ο γιγαντιαίος κορινθιακός ναός απέναντι από την Ακρόπολη ήταν διπλάσιος σε μέγεθος από τον Παρθενώνα και στο εσωτερικό του στήθηκε το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός.

• Αναβίωση κλασικής Ελλάδας. Προγραμματισμένα κάλεσε το 131/2 μΧ τις ελληνικές πόλεις, να μετάσχουν σ’ ένα μόνιμο «Συνέδριον των Πανελλήνων» με έδρα την Αθήνα. Σκοπός αυτού του Πανελληνίου ήταν η αναβίωση της κλασικής Ελλάδας και η ενίσχυση του γοήτρου των Ελευσινιακών Μυστηρίων. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας λατρεύτηκε ως Πανελλήνιος.

• Πάνθεον. Ένα πολύ σημαντικό κτίριο του Αδριανού στην Αθήνα ήταν το Πάνθεον (θεοῖς τοῖς πᾶσιν ἱερόν κοινόν), όπου ήταν αναγεγραμμένες αναφορές για όλα τα ιερά κτίρια, τα αναθήματα και τις δωρεές του αυτοκράτορα προς τις πόλεις των Ελλήνων, αλλά και των Βαρβάρων. Το Πάνθεον ταυτίστηκε με τα εντυπωσιακά ερείπια ενός τρίκλιτου ναού στην οδό Αδριανού στην Πλάκα.

• Βιβλιοθήκη. Στην καρδιά της Αθήνας ανάμεσα στη Αγορά και την Ακρόπολη, σε μια έκταση 10.000 τμ ο Αδριανός έχτισε το περίφημο συγκρότημα της Βιβλιοθήκης που διέθετε, εκτός από το τριώροφο βιβλιοστάσιο, αναγνωστήρια, χώρους διδασκαλίας, στοές για φιλοσοφικούς περιπάτους, κήπους και τεχνητή λιμνούλα για αναψυχή. Στόχος του αυτοκράτορα ήταν να δημιουργήσει ένα χώρο πανεπιστημιακών σπουδών αντάξιο της φήμης της αρχαίας Αθήνας στα Γράμματα και τις Επιστήμες.
• Υδραγωγείο. Ο Αδριανός αντιμετώπισε το θέμα της υδροδότησης της νέας Αθήνας κατασκευάζοντας ένα υδραγωγείο μήκους 18 χιλιομέτρων, που μετέφερε τα άφθονα νερά από τις πηγές της Πάρνηθας στο Λυκαβηττό. Εκεί χτίστηκε δεξαμενή 500 κυβικών μέτρων, η οποία επενδύθηκε με πρόσοψη από 4 ιωνικούς κίονες. Η αναμνηστική επιγραφή που χαράχτηκε στο επιστύλιο βρίσκεται σήμερα στον Εθνικό Κήπο.

• Ελευσίνα. Εντελώς ιδιαίτερη εκτίμηση είχε ο Αδριανός για τα Ελευσίνια Μυστήρια στα οποία μυήθηκε και ο ίδιος, ήδη στην πρώτη επίσκεψή του το 124 μΧ. Για να διευκολύνει την πορεία της Ιερής Πομπής προς το ιερό, κατασκεύασε μνημειακή γέφυρα στον Ελευσινιακό Κηφισό, ο οποίος συχνά πλημμύριζε. Η γέφυρα είχε μήκος 50μ, πλάτος 5,30μ και στηριζόταν σε 4 τόξα. Είναι μία από τις ελάχιστες γέφυρες που σώθηκαν από την αρχαιότητα.

Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, ο Άρης Ρέτσος και ο Στέλιος Πελασγός

1ος Μάγος απ’ την Κρήτη
Παραμύθια με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων
Μετά τις γιορτές στο“ Εργαστήρι Μαιρηβή” θα μυρίσει Κρήτη. Λέξεις και μουσικές παραδοσιακές που γοητεύουν την καρδιά μας και την μεθούν σαν διπλοαποσταγμένη τσικουδιά θα ξεστομίσει ο Λουδοβίκος των Ανωγείων στην παράσταση αφήγησης:
“Αν ρωτάς για την αλήθεια να σου πω, ζει στα παραμύθια μέσα που αγαπώ”, το Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017, στις 9 μ.μ. και την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017, στις 6 μ.μ.
"Αν ρωτάς για την αλήθεια να σου πω, ζει στα παραμύθια μέσα που αγαπώ", με παραμύθια και τραγούδια του Λουδοβίκου των Ανωγείων. Συνοδεύει με τη φυσαρμόνικα του ο Μανώλης Μπαρδάνης.

2ος Μάγος απ’ την Σκιάθο
Η υπόγεια μουσική των λόγων του Παπαδιαμάντη από τον Άρη Ρέτσο
Ένας ζωντανός θρύλος του ελληνικού θεάτρου, ο Άρης Ρέτσος αφού μας αποκάλυψε τον ηχητικό πλούτο των τραγωδιών, βάζει στο στόμα του τις ποικίλες λέξεις του Παπαδιαμάντη, τις ζεσταίνει στην καρδιά του και τις αφήνει να πετάξουν στο μισοσκόταδο του θεάτρου. Όλο το κέφι, το χιούμορ και χαρά του κοσμοκαλόγερου απελευθερώνονται και μας βοηθούν να γελάσουμε με τα βάσανα μας.
Τις Παρασκευές 20 και 27 και τις Κυριακές 22 και 29 Ιανουαρίου 2017 στις 9μ.μ.

3ος Μάγος απ’ της γης την άκρη
Λαϊκές ιστορίες και παραμύθια με τον Στέλιο Πελασγό
Ο αφηγητής που ξεκίνησε την αναβίωση της αρχαίας τέχνης του παραμυθά, ο Στέλιος Πελασγός περιπλανιέται ως της γης την άκρη και μας χαϊδεύει με τις ιστορίες του. Από την άκρη, από εκεί που συναντιέται το φως με το σκοτάδι και το αγκάθι με το πούπουλο, μαζεύει τις ιστορίες του ο παραμυθάς για να μας στηρίξει την καρδιά και το κορμί. Σάββατα 21 και 28 Ιανουαρίου στις 9 μ.μ. «Σκοτεινά παραμύθια απ’ της γης την άκρη» και Κυριακές 22 και 29 Ιανουαρίου στις 5 μ.μ. «Ιστορίες στην άκρη του χαμόγελου».
Κρατήσεις: 210 5222181, 6942420062

ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΝΩΓΕΙΩΝ

"Αν ρωτάς για την αλήθεια να σου πω, ζει στα παραμύθια μέσα που αγαπώ"
Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017, στις 9 μ.μ.
&
Κυριακή 15 Ιανουαρίου, στις 6 μ.μ.

Τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ
για ανέργους 8 ευρώ
για ομάδες 7 ευρώ

ΑΡΗΣ ΡΕΤΣΟΣ
Η υπόγεια μουσική των λόγων του Παπαδιαμάντη
Παρασκευές 20 & 27 Ιανουαρίου 2017, στις 9 μ.μ.
&
Κυριακές 22 & 29 Ιανουαρίου, στις 9 μ.μ.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ
«Σκοτεινά παραμύθια απ’ της γης την άκρη»
Σάββατα 21 & 28 Ιανουαρίου 2017, στις 9 μ.μ.
«Ιστορίες στην άκρη του χαμόγελου»
Κυριακές 22 & 29 Ιανουαρίου, στις 5 μ.μ.

Τιμή εισιτηρίου 8 ευρώ
για ανέργους και φοιτητές 7 ευρώ
για ομάδες 6 ευρώ

Σαχτούρη 4 & Σαρρή, Ψυρρή
τηλ. 2105222181
κιν. 6942420062
Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
www.mairivi.gr

Φόρος τιμής και ταυτόχρονα ερωτικό γράμμα στη χρυσή εποχή των μιούζικαλ, το «La la land» του Ντάμιεν Σαζέλ κυρίαρχησε απόλυτα στα βραβεία των δημοσιογράφων του Χόλιγουντ, κερδίζοντας και τα 7 για τα οποία ήταν υποψήφιο (καλύτερου μιούζικαλ ή κωμωδίας, σκηνοθεσίας και σεναρίου για τον Σαζέλ, α΄ ανδρικού και α΄ γυναικείου ρόλου για τους Ράιαν Γκόσλινγκ και Εμα Στόουν, αντίστοιχα, πρωτότυπου τραγουδιού και μουσικής επένδυσης), ξεπερνώντας τα προηγούμενα ρεκόρ των εμβληματικών δραμάτων «Στη φωλιά του κούκου» και «Εξπρές του μεσονυχτίου».

Απέναντι στη σαρωτική επέλαση του «La la land», το δράμα ενηλικίωσης «Moonlight» από την πηγή της ανεξάρτητης αμερικανικής παραγωγής, για ένα μπερδεμένο ως προς τη σεξουαλικότητά του αγόρι που μεγαλώνει σε γκέτο του Μαϊάμι, διατήρησε το κύρος του ως το «σπουδαιότερο χαρτί» της φετινής οσκαρικής σεζόν κερδίζοντας τη Σφαίρα καλύτερου δράματος.

Εκπληξη η νίκη του Ααρον Τέιλορ-Τζόνσον («Νυκτόβια πλάσματα») που άρπαξε το βραβείο β' ανδρικού ρόλου σε δράμα από τον Αφροαμερικανό Μαχερσαλά Αλί του Moonlight, ενώ η Ιζαμπέλ Ιπέρ («Elle») επικράτησε των Νάταλι Πόρτμαν («Τζάκι») και Εϊμι Ανταμς («Η άφιξη») στη Χρυσή Σφαίρα α΄ γυναικείου ρόλου σε δράμα. Στις υποψηφιότητες της τηλεόρασης, οι Βρετανοί «έσκισαν» με το χιτ «The crown» για τη ζωή της βασίλισσας Ελισάβετ και με τους πρωταγωνιστές του «The night manager», Τομ Χίντλεστον, Χιου Λόρι και Ολίβια Κόλμαν να μαζεύουν τα βραβεία στην κατηγορία της μίνι σειράς.

Στο Εθνικό Θέατρο επιστρέφει στις 19 Ιανουαρίου, στην Κεντρική Σκηνή του, έπειτα από 80 χρόνια απουσίας, το εμβληματικό έργο του Ευγένιου Ο' Νιλ «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα και μουσική της Ελένης Καραΐνδρου.

Κορυφαίο δείγμα του αμερικανικού ρεαλισμού, εμπνευσμένο από τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ και την τραγωδία του Ευριπίδη «Ιππόλυτος», στην οποία η Φαίδρα ερωτεύεται τον γιο του συζύγου της Θησέα, το έργο του 1924 καταδεικνύει την ψυχοπαθολογία του αμερικανικού ονείρου ερευνώντας συναισθηματικά και οικογενειακά αδιέξοδα σε συνάρτηση με την ανάγκη για ιδιοκτησία και εξουσία.

Στο αγρόκτημα του Εφραίμ Κάμποτ, μετανάστη από την Ιρλανδία που έχει στήσει τη ζωή του στη Νέα Αγγλία των Ηνωμένων Πολιτειών, ζουν οι τρεις γιοι του, Πίτερ και Σιμεόν από τον πρώτο, καθώς και Ιμπεν από τον δεύτερο. Η σκληρή δουλειά και καταπίεση από τον δεσποτικό πατέρα ωθούν τους δύο μεγαλύτερους γιους, κατά την τρίμηνη απουσία του, να μεταναστεύσουν στην Καλιφόρνια, τότε «Γη της Επαγγελίας», ενώ στο αγρόκτημα παραμένει ο τρίτος γιος που ερωτεύεται τη νέα όμορφη σύζυγο του πατέρα. Η συγκυρία οδηγεί στη δημιουργία ενός παράδοξου ερωτικού τριγώνου μέσα από το οποίο ο Ο' Νιλ αποτυπώνει τις υπαρξιακές του ανησυχίες και τις πολιτικές του αναζητήσεις. Οι απλοί αγρότες μετατρέπονται σε σύμβολα του σύγχρονου κόσμου, οι οποίοι, όπως και οι ήρωες της αρχαιοελληνικής τραγωδίας, συνομιλούν διαρκώς με τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Πρώτη φορά
Είναι η πρώτη φορά που ο Αντώνης Αντύπας στην πολύχρονη πορεία του συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο, ενώ η μετάφραση του έργου είναι του Γιώργου Δεπάστα και τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιώργου Πάτσα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το 1937 το «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» είχε σκηνοθετήσει για το Εθνικό Θέατρο ο Δημήτρης Ροντήρης σε μετάφραση της Κατίνας Παξινού, με την ίδια στον ρόλο της νεαρής συζύγου Αμπι.

Στη φετινή παράσταση της Κεντρικής Σκηνής παίζουν οι Νίκος Γιαλελής, Γιώργος Κέντρος, Μαρία Κίτσου, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Γιώργος Χριστοδούλου, Σταύρος Μερμήγκης, Γιώργος Ζυγούρης, Ανδρέας Παπανικόλας, Μαργαρίτα Ανθίδου, Γιώργος Βερτσώνης, Ιουλιέτα Θύμη, Χριστίνα Ντέμου, Μάρθα Λαμπίρη-Φεντόρουφ, Αλκης Μαγγόνας, Μάγδα Λέκκα, Δημήτρης Τσεσμελής και Ανθή Χαιροπούλου. Μουσικός επί σκηνής, Κώστας Λώλος. Οι παραστάσεις ξεκινούν στις 19 Ιανουαρίου.

«Το βιβλίο είναι η δύναμή σου»: αυτό είναι το κεντρικό σύνθημα του φετινού Παζαριού Βιβλίου που θα ανοίξει τις πύλες του στις 13 Ιανουαρίου, στην Πλατεία Κοτζιά, και θα λειτουργήσει για συνολικά είκοσι ημέρες μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου.

Tο Παζάρι Βιβλίου αποτελεί έναν επιτυχημένο θεσμό, που φιλοξενείται στην Αθήνα για περισσότερα από 20 χρόνια, προσφέροντας στο κοινό μια τεράστια ποικιλία βιβλίων για να επιλέξει.
Εκδότες
Στη φετινή διοργάνωση θα λάβουν μέρος εκδότες από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι θα διαθέσουν συνολικά περισσότερους από 8.000 διαφορετικούς τίτλους βιβλίων. Εξαιρετικά σημαντικό είναι το γεγονός ότι τα βιβλία αυτά θα πωλούνται σε τιμές που δεν θα ξεπερνούν το 30% της αρχικής τους τιμής, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στο κοινό να μπορεί να αντεπεξέλθει στην εξαιρετικά δύσκολη οικονομικά εποχή που διανύουμε.
Ο χώρος που θα φιλοξενήσει το παζάρι θα είναι μεν υπαίθριος, αλλά στεγαζόμενος και θερμαινόμενος και το παζάρι θα λειτουργεί από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ με ελεύθερη είσοδο.

Μέσα στη καταιγίδα των σίκουελ και των ριμέικ πάντως (τα οποία, σημειωτέον, κρατούν τις 12 από τις 20 θέσεις της λίστας, με το νέο «Captain America», που κυριάρχησε παγκοσμίως με 1,15 δισ. δολάρια εισπράξεις, στην 7η), η πρωτοκαθεδρία της τιμημένης με τρία Οσκαρ «Επιστροφής» με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι μάλλον παρηγορητική - κι ας μην της έλειπε ούτε αυτής το ψηφιακό ζώο υπό τη μορφή της φονικής αρκούδας!

Μετά από ένα άκρως ανταγωνιστικό και ως εκ τούτου απογοητευτικά χαλαρό πρώτο τρίμηνο (Σεπτέμβριος-Νοέμβριος), όπου «στριμώχτηκαν» κάπου 100 ταινίες (!), η τρέχουσα χειμερινή σεζόν πήρε τα πάνω της μετά τα μέσα του Δεκέμβρη με το νέο «Star Wars» και τα ελληνικά «Τέλειοι ξένοι» και «Η Ρόζα της Σμύρνης».

Και, όπως και πέρυσι, ήταν οι μεγάλες πρεμιέρες της προεόρτιας περιόδου που έσπρωξαν το σύνολο των ετήσιων εισιτηρίων στα 10 εκατομμύρια+.

Πάντως τον ξέφρενο συνωστισμό όλων των προηγούμενων εβδομάδων πλήρωσαν οι σινεφίλ τίτλοι, απ’ όπου μετά βίας ξεχώρισαν το νέο μελόδραμα του Πέδρο Αλμοδόβαρ «Julieta» (40.600 θεατές), το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» του Κεν Λόουτς (34.500) ή, με περίπου 26.000 εισιτήρια το καθένα, η γερμανική κομεντί «Τόνι Ερντμαν» και το θρίλερ «Εκείνη» του Πολ Βερχόφεν. Στο ελληνικό μέτωπο, εννοείται πως δεν υπήρξε ταινία συναγωνίσιμη των 667.000 εισιτηρίων του «Ενας άλλος κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, που προβαλλόταν στις αίθουσες από τις αρχές του περσινού Δεκεμβρίου μέχρι και τον Μάρτιο.

Ημερολογιακά, την πρωτιά στο εγχώριο τερέν έχει μόλις κλέψει η καλπάζουσα «Ρόζα της Σμύρνης» του Γιώργου Κορδέλα από τον «Νοτιά» του Τάσου Μπουλμέτη (15η και 17η θέση, αντίστοιχα, στη συνολική 20άδα), ενώ στην τρίτη θέση ακολουθούν οι «Τέλειοι ξένοι» του Θοδωρή Αθερίδη με περίπου 106.000 θεατές, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί οσονούπω, δοθέντος πως η προβολή του φιλμ συνεχίζεται με επιτυχία. Τέταρτη ελληνική ταινία του 2016 ήταν η κωμωδία «The bachelor», με 93.000, και πέμπτη, με 36.000, ο «Μαγικός καθρέφτης» του Χρίστου Δήμα, που απέτυχε να σταθεί στο ύψος της φήμης της ως η πρώτη εγχώρια παραγωγή σε 3D, ενώ ικανοποιητικά θεωρούνται τα 23.800 εισιτήρια του καλλιτεχνικού προφίλ «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου.

Χαμηλές πτήσεις
Από τα επίδοξα μπλοκμπάστερ της χρονιάς δεν ήταν λίγα εκείνα που προσέλκυσαν κόσμο πολύ λιγότερο του αναμενομένου: τα σίκουελ «Ημέρα ανεξαρτησίας: Νέα απειλή» (49.000) και «Η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη» (35.500), το ριμέικ των «Ghostbusters» (16.000) ή ο «Μεγάλος φιλικός γίγαντας» του Σπίλμπεργκ (33.000). Ολες τους κυκλοφορίες μιας σχετικά πεσμένης θερινής σεζόν όπου, στο μη στουντιακό κομμάτι, ξεχώρισαν ο νέος Γούντι Αλεν «Cafe society» (105.500), η δεύτερη «Συμμορία των μάγων» (74.000), η ιταλική κωμωδία «Θεέ μου πού πάω;» (73.000), η «Φάλτσο σοπράνο» Μέριλ Στριπ (65.000) και, σε μικρότερο κύκλωμα, η γαλλική κομεντί «Στάσου στο ύψος σου» (39.000) και το ισπανικό δράμα «Η ελιά» (24.000).

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ BOX OFFICE 2016
1 Η επιστροφή 333.000
2 Ψάχνοντας την Ντόρι 295.300
3 Batman vs. Superman 278.000
4 Inferno 246.400
5 Deadpool 217.100
6 Η εποχή των παγετώνων: Σε τροχιά σύγκρουσης 215.200
7 Captain America: Εμφύλιος πόλεμος 214.900
8 Μπάτε σκύλοι αλέστε 208.300
9 Ομάδα αυτοκτονίας 208.000
10 Ο λογιστής 182.100
11 Dr. Strange 169.100
12 Φανταστικά ζώα και πού βρίσκονται* 166.00
13 Rogue One: A Star Wars story* 163.600
14 Sully 148.800
15 Η Ρόζα της Σμύρνης* 147.000
16 Ζωούπολη 139.100
17 Νοτιάς 134.000
18 Το κάλεσμα 2 130.000
19 Kung Fu Panda 3 123.900
20 Σύμμαχοι* 123.000

Συνήθως όταν πηγαίνω θέατρο και μου αρέσει μία παράσταση μέσα στη σεζόν μπορεί να την παρακολουθήσω και δεύτερη φορά. Κι όμως. Η θεατρική παράσταση «Ένα εξοχικό παρακαλώ» που παίζεται στο θέατρο Αθηνά σε παραγωγή Δημήτρη Μαροσούλη και Θοδωρή Μαροσούλη σπάει ταμεία και φέτος την είδα για τρίτη φορά!