Oι σχέσεις μας με τα άλλα άτομα σήμερα έχουν αλλάξει χαρακτήρα. Δεν είναι πια τόσο εύκολες και απλές εξαιτίας των νέων και πιο δύσκολων δεδομένων στις συνθήκες ζωή μας. Μια υγιής σχέση σήμερα απαιτεί χώρο, απαιτεί είμαστε ο εαυτό μας διατηρώντας την προσωπική μας ακεραιότητα. Από τους περισσότερους ανθρώπους περιμένουμε να σεβαστούν τα όρια μας. Βέβαια είναι γεγονός ότι τα περισσότερα άτομα που προσπαθούν να εισβάλλουν στη ζωή μας δεν μπορούν να καταλάβουν και σεβαστούν τα προσωπικά μας όρια. Είναι αναμενόμενο λοιπόν, αυτά τα άτομα να μην μπορούν να συνειδητοποιήσουν πότε υπερβαίνουν τα όρια μας και πόσο μάλλον μια τέτοιου είδους ενέργεια μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την καθημερινότητα μας.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο μέτρο εμπιστοσύνης στους άλλους. Υπάρχουν άτομα τα οποία μπορεί να εμπιστευτούν τις σχέσεις τους με τους άλλους, αλλά υπάρχουν και άτομα τα οποία έχουν πολύ μεγαλή δυσκολία στο θέμα της εμπιστοσύνης. Συγκεκριμένα λόγοι όπως αστάθεια, ασυνέπεια, εισβολή των ορίων, ακόμη και πραγματική απειλή βλάβης ή αποξένωση αποτελούν πολύ σημαντικά εμπόδια στη δημιουργία σχέσεων.
Η καθιέρωση ορίων σε μια σχέση για έναν μεγάλο αριθμό ατόμων είναι μονόδρομος και μια ασφαλής, όσο και αποτελεσματική μέθοδος για να «φιλτράρουν» τις σχέσεις τους, όπως και να τις επιλέγουν. Ακολοθούν 6 σημαντικές κατηγορίες των ορίων που μπορούμε να βάλουμε στη δημιουργία σχέσεων:
1. Λεκτικές παραβιάσεις: Περιλαμβάνουν όλα τα εμπόδια που μπορεί να μας βάλουν κάποια άτομα όταν δεν μας αφήνουν να μιλήσουμε, να ακουστούμε, μπορεί να μας φωνάξουν, να μας μιλήσουν με υποτιμητικό τρόπο, να μας σχολιάσουν αρνητικά πίσω από την πλάτη μας προσβάλλοντας τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπεια μας.
2. Φυσικές παραβιάσεις: Eίναι οι παραβιάσεις του προσωπικού μας χώρου, π.χ όταν μας αγγίζουν χωρίς τη άδεια μας, όταν κάνουν αναφορές με σεξουαλικά υπονοούμενα, όταν παραβιάζουν την ιδιωτική μας ζωή π.χ μέσω του κινητού μας τηλεφώνου, μέσω του ίντερνετ στον υπολογιστή μας, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στο προσωπικό μας αρχείο. Απαραίτητα πρέπει να διαπιστώσουμε ποια είναι τα άτομα τα οποία μέσα στο χρόνο καταλαβαίνουν και σέβονται τον προσωπικό μας χώρο και με αυτό τον τρόπο να απομονώσουμε αυτούς οι οποίοι απειλούν την ιδιωτική μας ζωή βάζοντας υγιή όρια.
3. Να έχουμε επίγνωση του εαυτού μας: Aυτό σημαίνει ότι γνωρίζοντας τον εαυτό μας, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι είναι σημαντικό για εμάς. Το να γνωρίζουμε καλά τον εσωτερικό μας κόσμο μας επιτρέπει να αισθανόμαστε άνετα με τις ιδέες μας, τις πεποιθήσεις μας και τα συναισθήματα μας. Η βαθειά γνώση του εαυτού μας ουσιαστικά αποτελεί το προσωπικό βαρόμετρο που ορίζει τις σχέσεις που δημιουργούμε.
4. Έχουμε την ευθύνη του εαυτού μας: Nα συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς πρέπει να έχουμε τον έλεγχο των πράξεων μας και με την ίδια λογική εμείς οι ίδιοι πρέπει να ορίζουμε τις σχέσεις μας και όχι οιι άλλοι. Όταν θέτουμε τα δικά μας όρια στις σχέσεις, ουσιαστικά ορίζουμε και τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να μας φέρονται, πως θέλουμε να μας αντιμετωπίσουν ψυχολογικά και συναισθηματικά και το μέρος που μπορεί να πάρει κάποιος στον προσωπικό μας χώρο.
5. Δεν μπορούμε να διoρθώσουμε τους άλλους: Σε καμία περίπτωση δεν πρεπει να μπούμε στη διαδικασία να προσπαθήσουμε να φέρουμε στα μέτρα μας τη συμπεριφορά των άλλών ή να διορθώσουμε πράγματα τα οποία δεν μας αρέσουν. Είναι χάσιμο χρόνου και στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν πρόκειται να έχει κανένα αποτέλεσμα.
6. Να ξεχωρίσουμε τον εαυτό μας από τους άλλους: Δεν μπορούμε να είμαστε συνασισηματικά δεμένοι με άτομα, τα οποία δεν μπορούμε στην ουσία να προσεγγίσουμε ψυχολογικά και πνευματικά. Αυτό σημαίνει ότι είαστε σε θέση να διαχωρίσουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα μας από τις πεποιθήσεις των άλλων. Με αυτό τον τρόπο καταλαβαίνουμε ότι τα όρια που θέτουμε στις σχέσεις μας είναι τελείως διαφορετικά με των άλλων. Το στοιχείο αυτό μας οδηγεί να δημιουργήσουμε έναν ικανό “ψυχικό χώρο” που ελαχιστοποιεί τη συναισθηματική και ψυχολογικήη εμπλοκή ενώ ταυτόχρονα μας επιτρέπει να εκφραστούμε με τον δικό μας προσωπικό τρόπο.
Πηγή: psychopedia.gr
