Ένα δίλημμα που κυριαρχεί ειδικώς αυτό τον καιρό στον χριστιανικό κόσμο και, πολύ περισσότερο, στον ελληνορθόδοξο, είναι το, εξ αιτίας της πανδημίας που έπληξε και την χώρα μας, κλείσιμο των Εκκλησιών και ο αναγκαστικός εορτασμόςτων Θείων Παθών και της Ανάστασης, κατά μόνας.
Αρκετοί είναι αυτοί που θα επιθυμούσαν να σπάσουν την καραντίνα και να μεταβούν στις Εκκλησιες, όπως ήδη έχουμε δει να συμβαίνει, προφανώς θεωρώντας αμαρτία την προφύλαξη της ζωής των άλλων –διότι περί αυτού πρόκειται.
Το δίλημμα έχει διεθνή διάσταση καθώς η απαγόρευση συναθροίσεων σε χώρους λατρείας αφορά και σε Συναγωγές και σε βουδιστικούς ναούς, ανεξαρτήτως αν γίνεται πιο επιτακτικό στον χριστιανικό κόσμο, εξ αιτίας του Πασχα.
Οι πιστοί πάντως αξιολόγησαν ποια συμπεριφορά έπρεπε να έχουν. Έλαβαν υπόψιν τους τις οδηγίες που εδωσαν οι θρησκευτικοί τους ηγέτες, αλλά και τις προσωπικές τους πεποιθήσεις γύρω από το τι είναι σωστό και τι λάθος. Και η απόφαση αυτή έχει πρωτίστως να κάνει με την προστασία της δημόσιας υγείας την οποίαν απέφυγαν να την βάλουν σε κίνδυνο, ακολουθώντας την παράδοση που λίγη σχεση έχει με το θρησκευτικό συναίσθημα. Είναι η διαφορά του τελετουργικού τυπικού και της βαθειάς εσωτερικής πίστης που είναι αναπαλλωτρίωτη.
Έχει επομένως ενδιαφέρον ο εξής προβληματισμός: Να σκεφτούμε τι θα έκανε Ιησούς αν βρισκόταν στο μέσον μιας πανδημίας του κορωνοϊού.
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο Ιησούς ήταν ένας αντικορφομιστής, ένας επαναστάτης της εποχής Του, που δεν άντεχε την υποκρισία, την διαφθορά και βάναυση συμπεριφορά της Ρωμαϊκής εξουσίας στην πατρίδα του. Ως αντικορφομιστής δεν δίστασε να μη τηρήσει την παράδοση για την οποίαν άλλωστε τον κατηγόρησαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι: «Διατί οι μαθηταί σου παραβαίνουσι την παράδοσιν των πρεσβυτέρων», του είπαν, υπονοώντας ότι οι μαθητές του δεν πλένουν τα χέρια τους όταν προκειται να φάγουν, όπως αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (Κεφάλαιο 15).
Η απάντηση που δίνει αποτελεί ένα σαφή διαχωρισμό που πρέπει να κάνουμε, ως προς τον τύπον και την ουσία της παράδοσης που ακολουθούμε. Τους είπε: «Διατί παραβαίνετε και υμείς την εντολήν του Θεού χάριν της παραδόσεώς σας»; Ο Θεός είπε -τους λέει- «να τιμας τον πατέρα σου και την μητέρα σου και ότι εκείνος που υβρίζει πατέρα και μητέρα οφείλει να θανατωθεί. Εσείς δε λέγετε: «Εκείνος που θα πεί στον πατέρα του ή την μητέρα του, ό, τι έχεις να ωφεληθείς από εμέ, αυτό δίδετε ως δώρο στον Θεό και αυτός δεν έχει υποχρέωση να τιμήσει τον πατέρα και την μητέρα του. Και ακυρώσατε έτσι την εντολή του Θεού χάριν της παραδόσεώς σας.
Η αναφορά δε του Ιησού στον Ησαία και στην προφητεία του είναι σαφής οδηγός για τους χριστιανούς που αισθάνονται άσχημα που δεν θα βρίσκονται στους ναούς, εξ αιτίας της πανδημίας: «Ο λαός αυτός (οι Εβραίοι) με το στόμα του θα με πλησιάζει και με τα χείλη θα με τιμά, ενώ η καρδιά του θα είναι πολύ μακρια΄από εμένα»... Κοινώς μπορεί να τιμήσεις τον Χριστό και μακριά από τον ναό αρκεί να το κάνει ενσυνείδητα και με εδραία πίστη.
Το τελικό «δια ταύτα». Αυτό πουσυνειδητοποίησαν οι Έλληνες πολίτες είναι ότι ενώ από την μία πλευρά στην Δημοκρατία προστεύεται η άσκηση και εκδήλωση των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, από την άλλη οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να προστεύουν την δημόσια Υγεία και την υγεία καθενός ξεχωριστά...
