Η διαδικασία της αδειοδότησης των καναλιών έχει απασχολήσει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα την κοινή γνώμη. Όχι βεβαίως αδικαιολόγητα, δεδομένου ότι από την αρχή της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα της αδειοδότησης έγινε σημαία του, λέγοντας ότι μετά από 27 χρόνια ασυδοσίας στο τηλεοπτικό πεδίο μία κυβέρνηση θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους.
Δυστυχώς, όμως, με τον τρόπο που χειρίστηκε ο κ. Παππάς τη διαδικασία, το θεωρητικό πλεονέκτημα που πίστευε ότι θα έχει έγινε μία μεγάλη ήττα. Το ΣτΕ έκρινε άκυρη όλη τη διαδικασία και ο ίδιος αντί να παραδεχθεί το λάθος του και να προχωρήσει στην επόμενη ημέρα, κλείνοντας την “τρύπα” την οποία και δημιούργησε, επιλέγει το δρόμο της συνεχόμενης αντιπαράθεσης, που ζημιώνει καθημερινά τον ίδιο και την κυβέρνησή του.
Το μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας δεν είναι προφανώς οι τηλεοπτικές άδειες. Άλλωστε, ούτε ξεκαθάρισμα στους “νταβατζήδες” έγινε, αφού το μοναδικό κριτήριο για να αποκτήσει κάποιος επιχειρηματίας μία τηλεοπτική άδεια ήταν η οικονομική ευχέρειά του, ούτε υπήρξαν νόμιμες διαδικασίες για την ορθή λειτουργία των καναλιών.
Το μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας είναι η καθημερινή αβεβαιότητα, η καθημερινή αδυναμία αποπληρωμής δανείων, φόρων, εισφορών και λοιπών υποχρεώσεων. Σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής τα μηνύματα για την κατάσταση της οικονομίας είναι αρνητικά. Το ιδιωτικό χρέος αυξάνει ανεξέλεγκτα και προσεγγίζει το ύψος του δημόσιου χρέους, δηλαδή τα 328 δισ. ευρώ.
Οι αναλυτές αναφέρουν ότι η Ελλάδα "τιμωρείται" από τις λάθος επιλογές που έγιναν το πρώτο εξάμηνο του 2015 ενώ προκαλεί εντύπωση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φαίνεται να έχει φέρει την αυστηρότερη εποπτεία/οικονομικό έλεγχο που είχε ποτέ η χώρα.
Το χειρότερο, όμως, όλων είναι ότι η κυβερνητική πολιτική ανέτρεψε τις θετικές τάσεις που είχαν δημιουργηθεί για την οικονομία το 2014, η οικονομία μέσα σε δύο χρόνια συρρικνώθηκε και πλέον είναι ορατός ο κίνδυνος της μη βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων.
Μπορεί ο υπουργός Εργασίας, κ. Κατρούγκαλος, να δηλώνει ότι: “το ασφαλιστικό έχει κλείσει κατά την πρώτη αξιολόγηση και δεν πρόκειται να ξανανοίξει στο πλαίσιο της δεύτερης”, αλλά ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να στηριχθεί σε μία τέτοια δήλωση, όταν ο κίνδυνος κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων, με πρώτο τον ΟΑΕΕ, είναι ορατός;
Με αυτά τα δεδομένα ποιος πιστεύει ότι δεν θα υπάρξει νέα μείωση σε μισθούς και συντάξεις και ότι δεν θα οδηγηθούμε σε ένα τέταρτο μνημόνιο;
