Οι δημοσκοπικές ενδείξεις έχουν αρχίσει να δείχνουν την φυσιολογική φθορά που μπορεί να έχει μία κυβέρνηση που βρίσκεται δυόμιση χρόνια στην εξουσία, έχοντας μάλιστα να αντιμετωπίσει πολύ μεγάλες κρίσεις από εξωγενείς παράγοντες. Παρ’ όλ’ αυτά δείχνει επίσης ότι το κυβερνών κόμμα αντέχει, δεδομένου μάλιστα ότι «παίζει χωρίς αντίπαλο».
Ένας βασικός παράγοντας που ευνοεί την ΝΔ όσο κανένα κόμμα από τα υπόλοιπα δεν μπορεί να διευρύνει την απήχησή του στην ελληνική κοινωνία είναι η ψυχολογία της χαμένης ψήφου».
Αυτή η αντίληψη περί χαμένης ψήφου, ειδικώς όταν μιλάμε για μία νέα Βουλή μπορεί να παίξει ρόλο στο που θα κατευθυνθούν οι ψήφοι των αναποφάσιστων αλλά και του τμήματος εκείνου της κοινωνίας που επιζητεί την κυβερνητική σταθερότητα και όχι τα πειράματα αποτυχημένων συνήθως συνεργασιών. Και όταν μιλάμε για συνεργασίες ουσίας και όχι σκοπιμότητας όπως εκείνη που είχε συνάψει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ακραίο δεξιό κόμμα του Καμμένου.
Η ελληνική κοινωνία επίσης θυμάται –πάντα μέσα στο πλαίσιο της ψυχολογίας της χαμένης ψήφου- το νόημα της αντίδρασης των αγορών, μετά την εντυπωσιακή νίκη της ΝΔ στις εκλογές του Ιουλίου του 2019 όταν το Χρηματιστήριο είχε εκτοξευθεί και το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου είχε πέσει. Ήταν ενδείξεις περί επιστροφής στην κανονικότητα που είχε διαταραχθεί και την οποία η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης επιθυμεί να διατηρηθεί.
Τώρα και όσο η υγειονομική κρίση είναι άδηλο πότε θα σταματήσει ενώ αφήνει το οικονομικό της αποτύπωμα που θέτει σε δοκιμασία τις κοινωνίες, είναι φυσικό, το ενδεχόμενο μιας ακυβερνησίας να αποτελεί μία μη επιθυμητή εξέλιξη από τους πολίτες. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν στην αντίπαλη πλευρά της Νέας Δημοκρατίας εμφανίζεται ένας αποτυχημένος πρώην πρωθυπουργός και ένας αδοκίμαστος αρχηγός ο οποίος μάλιστα δεν έχει ζυμωθεί στην εγχώρια πολιτική σκηνή μέσω της κοινοβουλευτικής του παρουσίας.
Το συμπέρασμα. Πρώτον, διαχρονικά τα μικρά κόμματα στη χώρα μας αποδείχθηκε ότι διαδραματίζουν απλώς ένα περιστασιακό ρόλο και αυτό λόγω των περιστασιακών κρίσεων που εμφανίζονται κάθε φορά. Δεύτερον όταν δεν αναδεικνύεται αξιόπιστη εναλλακτική λύση ή απλώς μία τέτοια λύση αργεί ενδεχομένως επειδή βρίσκεται σε διαδικασία ανάδειξης τότε η λύση που προτιμούν οι πολίτες είναι αυτή του κόμματος που εγγυάται την κυβερνητική σταθερότητα.
Άλλωστε όταν μιλάμε διαδικασία ανάδειξης εναλλακτικής λύσης εννοούμε τις διεργασίες που συντελούνται στον αριστερά της ΝΔ χώρο με το πολιτικό ενδιαφέρον να εντοπίζεται στον ανταγωνισμό ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως στην ταχύτητα της αποδόμησης της για πρώτη φορά Αριστεράς. Ήδη οι ενδείξεις είναι ότι η ανάδειξη Ανδρουλάκη επιταχύνει την φθορά Τσίπρα, ο οποίος πλέον έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει και εσωτερικά προβλήματα αμφισβήτησής του.
Ένας άλλο δυνητικός σύμμαχος της ΝΔ δίκην δεξαμενής ψηφοφόρων –πέραν δηλαδή της ψυχολογίας της χαμένης ψήφου είναι η αποχή και η δυνατότητα διαχείρισής της.
Πιο συγκεκριμένα: Η αποχή, εξαιρώντας το Κομμουνιστικό Κόμμα θα προέρχεται από τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ιαι θα αφορά όσους δεν κατευθυνθούν στο ΚΙΝΑΛ. Δεν θα προέρχεται από τους ψηφοφόρους της συντηρητικής παρατάξεως, οι οπαδοί της οποίας είναι φυσικό να έχουν μία μεγάλη προσέλευση. Αυτό δείχνει άλλωστε και η μεγάλη συσπείρωση που ανέδειξε η τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis και η οποία είναι περίπου διπλάσια από εκείνην που εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ!
Πράγματι η πολλή χαμηλή συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει την απροθυμία των ούτως ή άλλως περιστασιακών –και άρα μη αριστερόστροφων- ψηφοφόρων του να τον ξαναψηφίσουν. Επομένως η μεγάλη ομάδα των δυσαρεστημένων του συγκεκριμένου κόμματος θα προτιμήσει να απόσχει, στην περίπτωση που δεν θα ήθελε να κατευθυνθεί σε άλλο κόμμα. Κάτι ανάλογο είχαμε παρατηρήσει τον β΄γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Μολονότι υπήρξε τότε γενικώς μεγάλη αποχή, εν τούτοις όσοι ήσαν ψηφοφόροι της ΝΔ δεν προσήλθαν να ψηφίσουν επειδή είχαν βέβαιο ότι θα εκλεγούν οι γαλάζιοι υποψήφιοι, όπως λ.χ. συνέβη στον Δήμο της Αθήνας και στην Περιφέρεια Αττικής. Οι παλαιοί ψηφοφόροι όμως του ΣΥΡΙΖΑ απέσχον γιατί απλώς δεν ήθελαν να ψηφίσουν τους υποψήφιους της Κουμουνδούρου.
