Μ’ αρέσει που η εισαγωγή νέων λέξεων και εκφράσεων στην πολιτική θεωρείται από αυτούς που τις χρησιμοποιούν ως δείγμα πολιτικής ωριμότητας και γνώσης.
Βεβαίως ανέκαθεν ίσχυε η εκτίμηση ότι μία πομπώδης έκφραση όχι μόνο μπορεί να κάλυπτε την νοητική αδυναμία ενός επιχειρήματος αλλά και ότι προσέδιδε κύρος στα λεγόμενα. Καλά…Αριστοτέχνες του είδους οι Γάλλοι των οποίων είναι ιστορική η βερμπαλιστική παπαρολογία!
Μία από τις νέες λέξεις που χρησιμοποιούνται αφειδώς –μετά την εξάντληση, από την πολυετή χρήση, της έκφρασης «στα πλαίσια»- είναι «το πεδίο». Στο πεδίο εδώ, επί του πεδίου εκεί, και όχι μόνο στην υποτιθέμενη στρατιωτική ορολογία, όπως λ.χ. το πεδίο βολής, αλλά παντού, Έχει υποκαταστήσει την λέξη και έννοια, «στην πράξη». Τα πάντα συμβαίνουν επί του πεδίου, διότι αυτή είναι μία λέξη σπουδαία για τα πολιτικά παιδία.
Μία άλλη λέξη που πολυχρησιμοποιείται πλέον είναι «το αφήγημα». Καμμία σχέση βεβαίως με τα αφηγήματα του Ιουλίου Βέρν και του Βενέζη. Εδώ μιλάμε για κάτι με έννοια ακορντεόν που μπορεί να σημαίνει και την πρωτοβουλία που μπορεί να λάβει ένα κόμμα στο άλφα ή στο βήτα θέμα, μπορεί να σημαίνει μία μελλοντική κατάσταση μπορεί να σημαίνει επίσης αυτό που μπορεί να έχει στο μυαλό του αυτός που χρησιμοποιεί την συγκεκριμένη λέξη. Δεδομένου μάλιστα ότι εκτός από τους ανωτέρω συγγραφείς αφηγήματα είχαν να πουν και οι Μυνγχάουζεν και ο Πινόκιο και οι παραμυθάδες Αδελφοί Άντερσεν είναι προφανές ότι τα «αφηγήματα» στην ΄πολιτική ορολογία συγγενεύουν με τα παραμύθια αλλά και τα «μούσιỨ. Και δεν εννοούμε την γενειάδα αλλά, όπως παλαιότερα, αν αναφερόμαστε στα …μούσια, εννοούσαμε τα μυθεύματα και κάθε τι που κατέβαζε η φαντασία μας. Άκρως πολιτικό δηλαδή. Εκδιδόταν μάλιστα προ ετών και μία σατιρική εφημερίδα, συνήθως πολιτικού περιεχομένου, με τίτλο «Το Μούσι», που ως λογότυπο μάλιστα είχε μία κεφαλή αρχαίου με γενειάδα αλλά και μαλλί στο σβέρκο που συνοδευόταν από την φράση, «Μούσι μπρος μούσι πίσω»!
Επειδή όμως ξεφύγαμε από το θέμα μας, συνδυασμός των δύο λέξεων, αφήγημα και πεδίο, είναι μάλλον δύσκολο να αποδώσει νοήμονα έννοια, όπως λόγου χάριν «το αφήγημα στο πεδίο» ή το ακόμη χειρότερο «πεδίο στο αφήγημα». Ούτως ή άλλως πάντως είτε μαζί είτε χώρια αυτές οι δύο λέξεις πάλι νεφελώδες νόημα μπορεί να αποδώσουν. Λ.χ. το αφήγημα της αντιπολίτευσης ως προς την κυβερνησιμότητα της είναι το ίδιο σαφές με την ικανότητά της να μας κυβερνήσει. Λίγο καλύτερα τα πράγματα ως προς το νόημα είναι αν κάποιο από αυτά τα κόμματα πει ότι τα μέτρα που προτείνουμε θα εφαρμοστούν επί του πεδίου. Αν και λόγω της συνήθους αναποτελεσματικότητάς τους θα έπρεπε η φράση να είναι ότι τα μέτρα θα εφαρμοστούν επί του …πεδίου!
