Είναι εμφανής η προσπάθεια από τον σιδηροδρομικό συνδικαλισμό να αμβλυνθεί η ευθύνη του σταθμάρχη με το επιχείρημα ότι στις τεχνολογικές ελλείψεις θα πρέπει να αποδοθεί το τραγικό δυστύχημα στο οποίο τόσοι άνθρωποι και κυρίως νέα παιδιά έχασαν την ζωή τους.
Αν ήταν έτσι τότε θα έπρεπε κάθε μέρα να είχαμε τραγικά ατυχήματα αφού επί χρόνια είναι διαπιστωμένες οι ελλείψεις αυτές!
Μέρα με την μέρα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την διάλυση του ΟΣΕ αλλά και την παραδοσιακή συνδικαλιστική ισχύ στον Οργανισμό.
Έναν Οργανισμό ο οποίος όντως έχει σήμερα έλλειψη προσωπικού, αλλά που φτάσαμε στο σημείο αυτό διότι ο ΟΣΕ είχε καταντήσει να έχει επί των αλήστου μνήμης σοσιαλιστικών ημερών 16.000 προσωπικό, όταν η ΝΑΣΑ έχει 17.000!!
Ο Οργανισμός είχε ζημία 1.000.000 ευρώ την ημέρα αλλά επειδή όλοι ήταν βολεμένοι και με τα λεφτά των φορολογουμένων ζούσαν ζωή χαρισάμενη, δεν διαμαρτυρήθηκε κανένας από το συνδικάτο των εργαζομένων για την σπατάλη αυτή και τις αθρόες ρουσφετολογικές προσλήψεις που θα έφταναν τον Οργανισμό στην χρεοκοπία. Και βεβαίως στους 700 σήμερα εργαζομένους αντί των 2000 με 2500 που θα κάλυπταν τις σημερινές ανάγκες.
Και για όσους με την σφυριά του Λένιν στο μυαλό υποστηρίζουν ότι φταίνε οι ιδιωτικοποιήσεις, θα συμφωνήσουμε αν ο τρόπος που οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται, είναι αυτό του κ. Σπίρτζη. Ο οποίος πούλησε για ένα κομμάτι ψωμί την ΤΡΑΙΝΟΣΕ προκαλώντας μάλιστα επικαλύψεις αρμοδιοτήτων έτσι ώστε, στο πλαίσιο των αλληλεξαρτούμενων επιχειρήσεων που συνθέτουν τους ελληνικούς σιδηροδρόμους, να ρίχνει την ευθύνη ο ένας στον άλλον. Όχι μόνο για τα ατυχήματα αλλά και για τις καθυστερήσεις στον εκσυγχρονισμό του δικτύου και την ηλεκτρονική αναβάθμισή του. Απλά πράγματα…
