Ακούμε συχνά όλο αυτό το διάστημα της δεύτερης απαγόρευσης στις μετακινήσεις και βέβαια του κλεισίματος καταστημάτων λιανικής, εστίασης και λοιπών επιχειρήσεων, ότι η απαγόρευση αυτή έχει ως στόχο την προστασία του ΕΣΥ από την υπερφόρτωση.
Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις έχει κατηγορηθεί η κυβέρνηση ότι το μόνο ενδιαφέρον της είναι να προστατευθεί το σύστημα υγείας χωρίς να υπολογίζει τις οικονομικές συνέπειες των περιοριστικών μέτρων στις επιχειρήσεις που πλήττονται.
Οι λοιμωξιολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τήρηση των μέτρων σημειώνοντας ότι αν συνεχιστεί η πίεση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας θα πεθαίνει κόσμος με απλά νοσήματα, γιατί δε θα υπάρχουν κρεβάτια σε νοσοκομεία για να νοσηλευτεί. Η πραγματικότητα όμως είναι λίγο διαφορετική έχοντας και μία άλλη διάσταση, διότι, η απαγόρευση στις μετακινήσεις δεν προστατεύει το Εθνικό Σύστημα Υγείας αλλά τους ίδιους τους ασθενείς και όχι μόνο αυτούς που στην περίπτωση της υπερφόρτωσης θα πεθάνουν ενώ θα έχουν απλά νοσήματα.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε το εξής υποθετικό ερώτημα: εάν η χώρα μας είχε χιλιάδες κρεβάτια ΜΕΘ, χωρίς καμία πιθανότητα υπερφόρτωσης του συστήματος, θα έπρεπε να υπάρχει lockdown;
Η απάντηση δίδεται από τους ίδιους τους επιστήμονες οι οποίοι αναφέρουν ότι άσχετα με τον αριθμό κλινών ΜΕΘ, οι ασθενείς που εισέρχονται στην εντατική για Covid, σε ένα ποσοστό 40-60%, δεν τα καταφέρνουν. Ο κίνδυνος για κάποιον που εισέρχεται στη ΜΕΘ κάποιου νοσοκομείου είναι πολύ μεγάλος, οπότε η απαγόρευση στις μετακινήσεις προστατεύει πρώτα από όλους εμάς και δευτερευόντως το σύστημα υγείας.
Η έναρξη των εμβολιασμών είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για την έξοδό μας από την τεράστια αυτή κρίση και η ανάγκη να εμβολιαστούμε επιβεβλημένη.
