Το θαύμα της ναυμαχίας του Ναυαρίνου δημιούργησε το ελληνικό κράτος, αλλά η επιβίωσή του εξαρτάται από την επανάληψη του θαύματος, κατ’ έτος. Αυτά τα μάλλον εύστοχα σημείωνε ο πρέσβυς Αγγελος Βλάχος σε κάποιες από τις διπλωματικές του αναμνήσεις. Πέρασαν χρόνια από τότε.
Σεπτέμβριος, λοιπόν, και θα υποστούμε –όπως συμβαίνει πάντα– εξαγγελίες περί του «οικονομικού θαύματος» που πρέπει να αναμένουμε το 2019, κατά την άποψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Τα είπε χθες αυτά ο κ. Τσίπρας και αμφισβητήθηκαν οι εξαγγελίες του, όπως αναμενόταν, από τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως, συλλήβδην.
Θα ακουστούν διάφορα αυτές τις ημέρες. Και φυσικά δεν πρόκειται να υπάρξει κάποιο «θαύμα». Θα είμαστε όλοι ευτυχείς, εάν δεν υπάρξει νέα υποτροπή. Το βέβαιο είναι ότι από τη Θεσσαλονίκη άρχισε μία μακρά προεκλογική εκστρατεία, που θα διαρκέσει έως τον Μάιο. Ενας αγώνας αδυσώπητος για την κατάκτηση της εξουσίας.
Η εξουσία είναι έννοια που υπερκερά το ανθρώπινο ον. Αυτός που την ασκεί λειτουργεί πάντα ως ενδιάμεσος. Ακόμη και ο Ιησούς, ο Υιός του Ανθρώπου, εθαυματούργησε και εκήρυττε εν ονόματι του Πατρός. Οι Απόστολοι εν ονόματι του Χριστού, και ούτω καθ’ εξής σε όλη την εκκλησιαστική κλίμακα, έως τον έσχατο ιερέα.
Σε κοσμικό επίπεδο, ακόμη και οι μονάρχες της πλέον απολυταρχικής μορφής, ασκούσαν την εξουσία ως ελέω Θεού Βασιλείς, και μάλιστα κατά τη στέψη τους ελάμβαναν το χρίσμα. Σήμερα ως τελετουργική –δίχως κανένα πρακτικό αντίκρισμα– αυτή η παράδοση διατηρείται μόνον στη Βρετανία και στην Ταϊλάνδη.
Στο αντιπροσωπευτικό σύστημα –με άλλα λόγια στο δημοκρατικό πολίτευμα– η εξουσία εκπορεύεται από τον «λαό» και η ισχύς των πολιτικών δυνάμεων διαμορφώνεται με βάση την έκφραση της λαϊκής ετυμηγορίας. Η τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο αντιλήψεων περί του κέντρου από το οποίο εκπορεύεται η «εξουσία», είναι ότι το μεν Θείο ήταν σεβαστό και αδιαμφισβήτητο –για κάποιους πολλούς αιώνες–, ενώ ο «λαός» δεν θεωρείται αξιόπιστος φορέας.
Ο «λαός» πλανάται, παρασύρεται από τα ψεύδη, δεν διαθέτει την απαραίτητη γνώση ώστε να κρίνει ορθώς και παρασύρεται, υποστηρίζουν οι εκάστοτε ηττημένοι. Το κέντρο από το οποίο η εξουσία εκπορεύεται απαξιώνεται απολύτως, και στην πραγματικότητα ευρισκόμεθα στο κενό.
Αλλά επειδή οι πολιτικοί μας ηγέτες δεν θέλουν να βάλουν μπελά στο κεφάλι τους –μονάρχες ή συνταγματικούς βασιλείς– αναλαμβάνουν εκστρατεία με στόχο να κολακεύσουν τον «ανώριμο» και «απαίδευτο» λαό, και οι ηττημένοι θα οικτίρουν την ακρισία και την αφέλειά του. Δεν υπάρχει τίποτε προσβλητικότερο αυτού.
Ενας εχέφρων πολίτης θα έπρεπε φυσιολογικώς να απέχει της όλης ασυναρτησίας. Η Ελλάς παρέμεινε, καθ’ ον τρόπο συνέβη αυτό, στην Ενωση και στο ευρώ, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι σε εξαιρετικό επίπεδο. Οποιος και εάν πλειοψηφήσει δεν πρόκειται να παρεκκλίνει από την πορεία αυτή.
Αλλά όχι, δεν αρκούν αυτά. Ελληνες είμαστε. Θα ζωντανεύσουν οι πολιτικές συζητήσεις στα αστικά σπίτια, στις ταβέρνες. Η πολιτική είναι ένα θέμα περί του οποίου μπορεί κανείς να ομιλεί, δίχως να έχει την παραμικρά γνώση. Αρκεί να έχει άποψη, και έχουμε όλοι. Ετσι θα πορευθούμε έως τον Μάιο. Μήνες είναι, θα περάσουν.
Εφημερίδα: Καθημερινή
