Αυτή η αναγνωρισιμότητα θα μας φάει.
Σκέπτονται λ.χ. στον ΣΥΡΙΖΑ ότι έτσι και βάλουμε στο ψηφοδέλτιο κάποιον που τον γνωρίζουν όλοι από την τηλεόραση ή από την ψυχαγωγία γενικώς, όλο και κάποιος θα τον ψηφίσει. Ενώ αν βάλουμε έναν επιστήμονα που τον ξέρει μόνο η δική του πιάτσα, πόσοι άραγε θα είναι οι συνάδελφοί του που τον ξέρουν και τον εκτιμούν ώστε να τον ψηφίσουν; Άσε που και αυτοί που θα ήθελαν να τον «σταυρώσουν» μπορεί να ψηφίζουν κάποιο άλλο κόμμα.
Με αυτή την λογική γίνονται βεβαίως και υπερβολές. Παρακολουθούμε λχ. κάποιες πιθανές υποψηφιότητες για τα κόμματα της αντιπολίτευσης –το ΚΚΕ παραμένει σοβαρό έστω και αν ζει στις αρχές του 20ου αιώνα- τα οποία, λέει, πρόκειται να εντάξουν στα ψηφοδέλτιά τους και ορισμένους ποδοσφαιριστές. Λες και οι κοινοβουλευτικές μάχες θα δίδονται στο Στάδιο Καραϊσκάκη και όχι σε εκείνο το κτίριο που βρίσκεται στο Σύνταγμα (ΣΣ Έτσι νομίζω το ξέρουν αρκετοί). Μάλλον θα κάνουν πάσες στην Βουλή αντί για ομιλίες. Καλύτερα, από μία άποψη, στην Βουλή παρά να τους είχαμε στον …Τύπο. Γιατί θα έγραφαν κυριολεκτικά …με τα πόδια!
Τελικό ερώτημα: Πόσο αναβαθμίζεται η Βουλή με τους απλώς αναγνωρίσιμους. Μάλλον θα απαντήσει θετικά η γενιά που για τον Κολοκοτρώνη έχει πει ότι είναι ο …Νέγρος του Μωριά
