Η κυβερνητική εξαγγελία ότι από τον Ιανουάριο οι συνταξιούχοι θα δούν αυξήσεις στις συντάξεις τους μετά από τόσα χρόνια που αυτές είχαν μειωθεί ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν καθηλωμένες έχει την ιδιαίτερη πολιτική της σημασία εν όψει των εκλογών.
Εξηγούμαστε. Εξ αιτίας του δημογραφικού και του αυξημένου στην Ελλάδα προσδόκιμου ζωής, οι συνταξιούχοι και γενικώς οι άνω των 60 ετών αποτελούν μία πολλή ισχυρή πλειοψηφία στον ελληνικό πληθυσμό και βεβαίως μεγάλο κομμάτι της μεσαίας τάξης. Αυτοί όλοι έχουν κάθε λόγο να εμφανίζονται ικανοποιημένοι διότι όχι μόνο επί νεοδημοκρατικής κυβέρνησης δεν έχουν υποστεί αλλά βλέπουν άμεση ή έμμεση αύξηση των εσόδων τους.
Επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ στους συνταξιούχους το μέσο ετήσιο φορολογούμενο εισόδημα μειώθηκε περαιτέρω κατά 13,01% απ’ όσο είχε μειωθεί εξ αιτίας των πρώτων Μνημονίων. Έχασαν δηλαδή επιπλέον 1.771 ευρώ κατά μέσο όρο ή, όπως προκύπτει, «κόπηκε» 1,5 σύνταξη σε σύγκριση με όσα έπαιρναν.
Επίσης και οι ώριμες ηλικίες από 45 ετών έως 60 λόγω της πολυετούς ζύμωσής τους με την ζωή (έχοντας κάνει οικογένεια) και με την αγορά, διακρίνονται πλέον για την συντηρητική τους συμπεριφορά και επικροτούν σε γενικές γραμμές την κυβερνητική πολιτική. Δεν είναι τυχαίο ότι εξακολουθεί να υπολείπεται ο Αλέξης Τσίπρας σε δημοτικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη γεγονός που επιβεβαιώνει ότι το εκλογικό σώμα τον προτιμάει για πρωθυπουργό. Αντιστοίχως το 74,2% κρίνει αρνητικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το γενικό συμπέρασμα για την συμπεριφορά της κοινωνίας όσον αφορά στα οικονομικά είναι, όπως εκτιμούν οι αναλυτές των δημοσκοπικών στοιχείων, ότι «ανησυχούν μεν αλλά ΔΕΝ επηρεάζεται η συνολική εικόνα της κυβέρνησης». Κυρίως λόγω:
(α) της νωπής ανάμνησης της φορολογικής και σε εισφορές επιδρομής του ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με τον εξορθολογισμό που ήδη εφαρμόζει η κυβέρνηση.
(β) της σύγκρισης που γίνεται μεταξύ των ενισχύσεων που αποφασίστηκαν από την ΕΕ και που αναλογούν σε δισεκατομμύρια ευρώ για την Ελλάδα και της αποτυχήσας –ευτυχώς- προσπάθειας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να φύγει από την ευρωζώνη και να επανέλθει η χώρα στο εθνικό της νόμισμα, καθεστώς βεβαίως που θα απέκλειε ενισχύσεις, δάνεια και επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
