Για την υπόθεση με τον 14χρονο που σκότωσε τον 17χρονο αδελφό του στη Μάνδρα μίλησε ο συνήγορος του πρώτου, Ιωάννης Βέρρας.
Μιλώντας στον AΝΤ1 και στην εκπομπή «Στούντιο με Θέα» σχετικά με την κατηγορία που έχει απαγγελθεί στον 14χρονο αδελφοκτόνο για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, ο κ. Βέρρας υποστήριξε πως «η ανθρωποκτονία αφορά τον θάνατο. Ο δόλος, η υπαιτιότητα του δράστη ρυθμίζει και την απαξία του δράστη ώστε να γίνει πλημμέλημα ή κακούργημα η δολοφονία, που αντιμετωπίζεται διαφορετικά ποινικά. Η τακτική των Αρχών είναι να αποδίδουν μεγαλύτερη απαξία στην κατηγορία, ώστε να γίνει καλύτερη διερεύνηση της υπόθεσης».
«Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι θα αποδειχθεί πως πρόκειται για ανθρωποκτονία από αμέλεια», υποστήριξε ο συνήγορος του κατηγορούμενου, που όχι αμέσως, αλλά μετά από έρευνα των αστυνομικών και κατά την κατάθεση – ανάκριση του, ομολόγησε ότι εκείνος πυροβόλησε τον αδελφό του.
Όπως επισήμανε ο συνήγορός του, «σε κατάθεση του, παρουσία παιδοψυχολόγου, το παιδί είπε «πήγαμε να παίξουμε κυνήγι, μου έδωσε το όπλο και εκπυρσοκρότησε το όπλο». Ακόμα όμως και αν πάτησε την σκανδάλη ενώ εκινείτο στον δρόμο, χωρίς να το θέλει, δεν μπορώ να αποδώσω τον δόλο στην ανθρωποκτονία».
«Ο 14χρονος ζήτησε και απαίτησε να απολογηθεί άμεσα. Δυστυχώς όμως, ο ανακριτής δήλωσε αναρμόδιος και μετά βίας ζήτησε να λάβουμε προθεσμία, την οποία εμείς δεν θέλαμε να λάβουμε», πρόσθεσε ο δικηγόρος
Σε παρέμβαση του, ο Σπήλιος Κρικέτος, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Αστυνομικών Δυτικής Αττικής, υπογράμμισε, με αφορμή την υπόθεση αυτήν, πως «τα όπλα είναι παντού, τα παιδιά έχουν πρόσβαση στα όπλα, ενώ αυτά έπρεπε να είναι κλειδωμένα αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα», προσθέτοντας για την αδελφοκτονία στην Μάνδρα, «αυτά τα παιδιά, ποιος έλεγξε εάν πηγαίνουν σχολείο, εάν όλα είναι καλά;».
Απαντώντας, ο Ιωάννης Βέρρας, σημείωσε ότι «η κοινωνική υπηρεσία είχε δεχθεί επανειλημμένες καταγγελίες για την οικογένεια και από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και ουδέποτε είχε βρεθεί το παραμικρό. Η κοινωνική υπηρεσία είχε πάει στο σπίτι πάνω από 10 φορές και έδωσε και έγγραφο στην μητέρα πως όλα ήταν καλά και ότι τα παιδιά ήταν πάντοτε καθαρά, ήταν υγιή, πήγαιναν στο σχολείο τους κτλ.»
«Αυτός που δεν πήγαινε σχολείο τακτικά ήταν ο 17χρονος που είχε αγάπη για το χωράφι και δεν ήθελε να πηγαίνει, αλλά η οικογένεια τον πίεζε να πηγαίνει έστω στο Εσπερινό», είπε ο δικηγόρος.
Σε ό,τι αφορά την ποινική μεταχείριση του αδελφοκτόνου, ο Ιωάννης Βέρρας είπε πως «το μόνο μέτρο που μπορεί να επιβληθεί ως ποινή σε ένα παιδί ηλικίας από 12 έως 14 ετών είναι κάποια περιοριστικά μέτρα».
