Στην τελική ευθεία μπαίνουν οι διαδικασίες για την αναστήλωση ενός εμβληματικού μνημείου του Λαυρίου, τη Γαλλική Σκάλα, στο λιμάνι.
Κατόπιν συνεννόησης με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και σε συνέχεια της θετικής απόφασης του Κεντρικού Συμβουλίου Νεότερων Μνημείων (ΚΣΝΜ) για την έγκριση της μελέτης αποκατάστασης, έχει ήδη πραγματοποιηθεί η απομάκρυνση των φερτών υλικών από το εσωτερικό μέρος της πέτρινης βάσης της Γαλλικής Σκάλας.
Τώρα είναι απαραίτητο το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο να διαπιστώσει την κατάσταση της εσωτερικής θεμελίωσης της πέτρινης βάσης, ώστε να ολοκληρωθεί η μελέτη εφαρμογής και να προχωρήσει η επόμενη φάση, που είναι η διαγωνιστική διαδικασία του έργου.
Η μελέτη για την αποκατάσταση της Γαλλικής Σκάλας είχε εκπονηθεί από το ΕΜΠ με τη χρηματοδότηση του Δήμου Λαυρεωτικής, ύψους 90.000 ευρώ.
Εμβληματικό μνημείο για το Λαύριο
«Η Γαλλική Σκάλα είναι ένα εμβληματικό μνημείο για τον τόπο μας και ειδικά για την πόλη του Λαυρίου. Η διάσωση της Σκάλας αποτελεί μια από τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής», τόνισε ο δήμαρχος Λαυρεωτικής, Δημήτρης Λουκάς.
«Οι ερευνητικές εργασίες που εκτελούνται από την τεχνική ομάδα του Πολυτεχνείου και οι οποίες χρηματοδοτούνται από τον δήμο, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνέχεια του έργου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο για την άψογη συνεργασία μας σε αυτή την πολυετή προσπάθεια και να συγχαρώ το προσωπικό και την αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών κα Δήμητρα Πάλλη. Η Γαλλική Σκάλα Φορτοεκφόρτωσης Μεταλλευμάτων θα αποτελέσει το έμβλημα της πόλης του Λαυρίου», πρόσθεσε ο κ. Λουκάς.
Η ιστορική Γαλλική Σκάλα της πόλης του Λαυρίου
Η Γαλλική Σκάλα αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη του Λαυρίου. Είναι ορατή από κάθε σημείο του λιμένος, αναδεικνύει τη μεταλλευτική και μεταλλουργική ιστορία του τόπου και αποτελεί δείγμα βιομηχανικής ιστορίας.
Η Γαλλική Σκάλα δημιουργήθηκε το 1888 από τη Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου (Γ.Ε.Μ.Λ), εξ ου και η ονομασία «Γαλλική», και αποτέλεσε την πιο ολοκληρωμένη εγκατάσταση από ένα σύνολο παρόμοιων-ξύλινων, λίθινων, σιδερένιων- που είχαν κατασκευαστεί κατά καιρούς κατά μήκος της θαλάσσιας ακτής της Λαυρεωτικής για τη φόρτωση και εκφόρτωση μεταλλευμάτων και πρώτων υλών.
Οι πρώτες συζητήσεις και προτάσεις των ιθυνόντων της Γ.Ε.Μ.Λ. αφορούσαν μια πιο μόνιμη κατασκευή, ξύλινη ή σιδερένια, και έγιναν το 1882 και το 1885.
Οι εργάτες των αποθηκών γέμιζαν τις σέσουλες με μετάλλευμα, τις οδηγούσαν στις σιδηροτροχιές στο τέρμα της Σκάλας και άδειαζαν το περιεχόμενό τους σε σιλό που υπήρχαν χαμηλότερα για να οδηγηθεί το μετάλλευμα στο αμπάρι του πλοίου και να επιτευχθεί η φόρτωσή του.
Η εκφόρτωση των πλοίων γινόταν με τη συνδρομή των δύο περιστρεφόμενων γερανών ή, κάποιες φορές, με τους γερανούς που μπορεί να διέθετε το ίδιο το πλοίο. Σ’ αυτήν την περίπτωση το υλικό τοποθετείτο σε φορτηγίδες, οι οποίες το άδειαζαν στις μικρές ξύλινες σκάλες που υπήρχαν γύρω από τη Γαλλική Σκάλα και ήταν διάσπαρτες στο λιμάνι του Λαυρίου.
Το λιμάνι του Λαυρίου με τη Γαλλική Σκάλα και την αντίστοιχη της Ελληνικής Εταιρείας, η οποία δεν σώζεται, με βάση το παραγωγικό δυναμικό των δύο μεγάλων εταιρειών, αναδείχθηκε ένα από τα τρία πιο σημαντικά λιμάνια της χώρας, μαζί με εκείνα του Πειραιά και της Σύρου.
