Παλαιά όσο και κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με συγκεκριμένη διαδρομή δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου όσο πλησιάζει η ημερομηνία των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη της νέας ηγεσία, τόσο εκφράζουν την απογοήτευσή τους για τον τρόπο με τον οποίον οι τέσσερις βασικοί υποψήφιοι τουλάχιστον πολιτεύονται.
Όπως επισημαίνουν χαρακτηριστικά οι Λοβέρδος, Ανδρουλάκης, Παπανδρέου και Καστανίδης με τις θέσεις που προβάλουν δείχνουν να έχουν στραμμένη την προσοχή τους προς το παρελθόν, να αγνοούν τα σημερινά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και τις ραγδαίες εξελίξεις και να επιδιώκουν με παλαιοκομματικές μεθόδους να προσελκύσουν ψηφοφόρους που θα τους αναδείξουν στην ηγεσία του κόμματος.
Αναφέρουν οι παλαιοί και έμπειροι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ που σήμερα απλώς παρακολουθούν τις εξελίξεις ότι κάθε ένας από τους υποψηφίους καταφεύγει σε τακτικές που δεν ανταποκρίνονται στο μείζον πολιτικό ζήτημα της αναβίωσης μιας σοβαρής κεντροαριστεράς, την οποία βεβαίως δεν μπορεί να διεκδικεί ούτε, πολύ περισσότερο να εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Και οι τέσσερις έχουν αποδυθεί στην διεκδίκηση όσο μεγαλύτερης επιρροής στον συνδικαλιστικό χώρο από τον οποίον πιστεύουν ότι μπορούν να τύχουν της μεγαλύτερης δυνατής υποστήριξη στην διεκδίκηση της εξουσίας. Η διαφορά είναι σε σχέση με το σήμερα ότι η εναπόθεση ελπίδων ισχύος στο συνδικαλιστικό χώρο αποτελεί μία πολύ παλιά τακτική της εποχής που το παλαιό ΠΑΣΟΚ είχε εκμεταλλευθεί για να ελέγχει τις διάφορες κοινωνικές τάξεις και να αντλεί την στήριξή τους.
Για τον Γιώργο Παπανδρέου αναφέρουν τα ίδια στελέχη, ότι η διεκδίκηση από αυτόν της αρχηγίας του κόμματος για μία ακόμη φορά συνιστά ένα πισωγύρισμα και οπωσδήποτε δεν σηματοδοτεί κατ΄ουδένα τρόπο την προσωπικότητα εκείνη που θα μπορούσε να εγκαινιάσει μία σύγχρονη κεντροαριστερά στα ελληνικά πράγματα. Άλλωστε η όλη στάση του και η επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά του έναντι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δημιουργήσει την εύλογη εντύπωση ότι στην απέλπιδα προσπάθειά του να ανέβει και πάλι στο βαθρο της εξουσίας δεν θα απέκλειε την υπό την δική του αρχηγία συνεργασία με το κόμμα που εγκλώβισε τον λαό στο επαχθέστερο των Μνημονίων και που δέσμευσε σε οικονομικές υποχρεώσεις την χώρα για 70 χρόνια.
Για τον Ανδρέα Λοβέρδο αναφέρουν ότι προτιμάει τις θολές θέσεις, διακατέχεται από το άγχος της απόδειξης ότι είναι πιο ΠΑΣΟΚ από τους άλλους και, επιπλέον και αυτός καμμία συγκεκριμένη πρόταση δεν υποβάλει για τα μείζονα προβλήματα που απασχολούν σήμερα την ελληνική κοινωνία. Μάλιστα επισημαίνουν ότι παρά το γεγονός ότι διατυμπανίζει την ΠΑΣΟΚική του προσήλωση οι ασαφείς θέσεις του δημιουργούν περισσότερο την εντύπωση της ενδεχόμενης μελλοντικής συμπόρευσης με την Νέα Δημοκρατία παρά πείθουν για μία ανεξάρτητη πορεία της κεντροαριστεράς όπως συνέβαινε τα χρόνια τη παλαιάς κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ.
Επισημαίνουν ακόμη τα παλαιά στελέχη του Κινήματος (του ΠΑΣΟΚ εννοούμε και όχι του Κινήματος Αλλαγής) ότι το άγχος του Ανδρέα Λοβέρδου είναι μη τυχόν και στον δεύτερο γύρο διεκδικήσει την αρχηγία με τον Ανδρουλάκη. Κι αυτό διότι το σύστημα Παπανδρέου και οι Γερουλάνος και Καστανίδης θα στηρίζουν τον νεαρό υποψήφιο.
Για τον Νίκο Ανδρουλάκη αναφέρουν σκωπτικά ότι το βασικό του προσόν είναι το νεαρό της ηλικίας σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους αλλά στην πολιτική αυτού του είδους το ελκυστικό πλεονέκτημα για την κοινή γνώμη που υποτίθεται ότι έχει βαρεθεί τους παλαιούς πολιτικούς, απομυθοποιήθηκε με την διακυβέρνηση της χώρας από τον Αλέξη Τσίπρα. Επισημαίνουν δε σκωπτικά και στα όρια της ρατσιστικής παρέκκλισης ότι από επαρχιώτης Κρητικός έγινε επαρχιώτης Βρυξελιώτης!
Ο Χάρης Καστανίδης εκπροσωπεί κατά τα ίδια στελέχη και αυτός πεπαλαιωμένες αντιλήψεις τις οποίες επενδύει με στομφώδεις εκφράσεις. Και ασφαλώς η συγκυρία τον οδήγησε στην διεκδίκηση της αρχηγίας από την οποία πλέον δεν μπορεί να κάνει πίσω και απλώς ελπίζει στο να αποτελέσει ένα ρυθμιστικό παράγοντα για τους διεκδικητές του δεύτερου γύρου στον οποίον βεβαίως αυτός αποκλείεται να είναι μέσα.
Εν κατακλείδι τα παλαιά στελέχη του άλλοτε ισχυρού ΠΑΣΟΚ παρατηρούν ότι και οι τέσσερις υποψήφιοι αν ήθελαν να είναι σύγχρονοι και να δείξουν στην κοινή γνώμη ότι μπορούν να αποτελέσουν την ηγεσία της νέας κεντροαριστεράς θα έπρεπε να έχουν καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για κάθε ένα θέμα της σημερινής επικαιρότητας, να προσδιορίσουν που συμφωνούν με την κυβέρνηση και ποιες κατευθύνσεις της στηρίζουν, που διαφωνούν κάθετα και ποιες αντιπροτάσεις έχουν. Ει δ΄άλλως δεν υπάρχει κανένας λόγος να τους εμπιστευθεί ένας ακραιφνής κεντροαριστερός ψηφοφόρος, καθώς τον χώρο του τον έχει καλύψει επαρκώς η Νέα Δημοκρατία μ τα ανοίγματα σδε πρόσωπα και θέσεις που έχει κάνει ο πρωθυπουργός.
