Το σκεπτικό του δικαστικού συμβουλίου για την απαλλαγή του καθηγητή Μανιαδακη είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον.
Με βούλευμα-σταθμό, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών της Αθήνας έβαλε τέλος στη δικαστική περιπέτεια του καθηγητή, Νίκου Μανιαδάκη, όσο αφορά την ενδεχόμενη εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Novartis.
Ο καθηγητής Νίκος Μανιαδάκης υπήρξε ένας από τους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες στην υπόθεση της φαρμακοβιομηχανίας, η οποία ταλανίζει από το 2018 το δημόσιο βίο της χώρας. Η περίπτωση, ωστόσο, του καθηγητή είναι εντελώς διαφορετική, από αυτήν των άλλων δυο προστατευμένων μαρτύρων, «Αικατερίνης Κελέση» και «Μάξιμου Σαράφη», οι οποίοι μέχρι και σήμερα απολαμβάνουν των προνομίων που τους δίνει η ανωνυμία με την οποία έχουν καταθέσει στις αρμόδιες αρχές.
Παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2019, ο καθηγητής, εν μια νυκτί, βρέθηκε από τη θέση του προστατευόμενου μάρτυρα σε αυτή του κατηγορουμένου και μάλιστα για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας. Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια και μια μεγάλη δικαστική περιπέτεια για να έρθει το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών της Αθήνας και να τον απαλλάξει από τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε για την υπόθεση της Novartis. Μοναδικό στοιχείο το οποίο τον ενέπλεξε στο σκάνδαλο της φαρμακοβιομηχανίας οι καταθέσεις των δύο άλλων προστατευόμενων μαρτύρων, τους οποίους ο κ. Μανιαδάκης έχει μηνύσει για ψευδορκία, ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμιση.
Το σκεπτικό του δικαστικού συμβουλίου για την απαλλαγή του καθηγητή Μανιαδακη είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και ενδεχομένως να αποτελέσει «πιλότο» για την απαλλαγή και άλλων προσώπων που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για την υπόθεση καθώς όπως έκριναν οι δικαστές δεν υπήρξε κανένα στοιχείο που να επιβεβαιώνει τις καταγγελίες σε βάρος του αλλά αντίθετα υπήρξαν συγκεκριμένα γεγονότα που συνηγόρησαν υπέρ της απαλλαγής του.
Τι είπε όμως συγκεκριμένα το συμβούλιο πλημμελειοδικών της Αθήνας προκειμένου να απαλλάξει τον καθηγητή: Πρώτον, πως ουδέποτε διορίστηκε σύμβουλος των εκάστοτε υπουργών, αναπληρωτών υπουργών και υφυπουργών υγείας. Δεύτερον, ότι δεν συμμετείχε κατά το χρονικό διάστημα 2010-2014 ως εκπρόσωπος (τακτικός η αναπληρωματικός) της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας στην ολομέλεια του κεντρικού συμβουλίου υγείας. Τρίτον, ότι δεν συμμετείχε ως μέλος στην επιτροπή τιμών φαρμάκων.
Τέταρτον, πως δεν συμμετείχε στη θέση σε θεσμοθετημένη επιτροπή του ΕΟΦ και, πέμπτον πως η ιδιότητά του ως καθηγητή της ανώτερης σχολής δεν υπαγόταν ως εκ της θέσης του καθήκον παροχής συμβουλευτικών ή άλλων υπηρεσιών του υπουργείου Υγείας για τους υπουργούς Υγείας. Τελικά, το δικαστικό συμβούλιο εξετάζοντας τα πραγματικά στοιχεία της υπόθεσης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στα καθήκοντα του κατηγορουμένου δεν περιλαμβανόταν ούτε η διαμόρφωση της τιμής των φαρμάκων, ούτε η κυκλοφορία νέων φαρμάκων, ούτε η διαμόρφωση της φαρμακευτικής νομοθεσίας. Επομένως, σύμφωνα με τους δικαστές, δεν μπορεί να γίνει λόγος για υπηρεσιακή πράξη αντίθετη με τα καθήκοντά του και συνακόλουθα δεν μπορεί να γίνει κατηγορία σε βάρος του για την αποδιδόμενη σε αυτόν αξιόποινη πράξη.
Πρόκειται για μία ακόμα δικαστική απόφαση που καταδεικνύει πως οι ισχυρισμοί των δύο προστατευόμενων μαρτύρων σε βάρος των προσώπων που κατήγγειλαν είναι έωλοι. Άλλωστε, για επτά πολιτικά πρόσωπα έχει μπει στο αρχείο απόφαση, ενώ για τους Άδωνι Γεωργιάδη και Δημήτρη Αβραμόπουλο υπάρχει ρητή εντολή να περαιωθούν άμεσα οι έρευνες καθώς ελέγχονται από το 2017 και τόσα χρόνια βρίσκονται σε μία άτυπη ομηρεία ενώ και ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει στραφεί σε βάρος των προστατευόμενων μαρτύρων που των ενέπλεξαν στην υπόθεση της φαρμακοβιομηχανίας και αναμένονται εξελίξεις και σε αυτό το σκέλος της υπόθεσης
