Ο Χάρρυ Κλυν ή αλλιώς Βασίλης Τριανταφυλλίδης, ο αγαπημένος καλλιτέχνης Χάρρυ Κλυνν, άφησε την τελευταία του πνοή στα 78 του χρόνια.
Ο ηθοποιός τα τελευταία χρόνια ζούσε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη.
Ο Χάρρυ Κλυνν για το θάνατο του γιου του
Τα συγκλονιστικά λόγια του Χάρρυ Κλυνν για τον ξαφνικό χαμό του γιου του, Νίκου Τριανταφυλλίδη, είχαν συγκινήσει τους πάντες και μαρτυρούσαν τον πόνο που αισθανόταν ο γονιός όταν το παιδί του «φεύγει» από τη ζωή, πριν από τον ίδιο.
«Μας λείπει το παιδί μας. Μας λείπει όσο τίποτα σε αυτόν τον κόσμο. Προσπαθούμε να σταθούμε στα πόδια μας. Όχι απλά μας λείπει ο Νίκος, αλλά με τη σκέψη του κοιμόμαστε και ξυπνάμε. Νομίζουμε απλώς πως είναι ψέμα. Παραμύθι. Αισθάνομαι πως θα ανοίξει η πόρτα και θα μπει εκείνος. Ότι και να σας πω είναι λίγο. Ούτε κατά διάνοια το σκεφτόμασταν. Εντελώς αναπάντεχο και ξαφνικό γεγονός. Μέσα σε 6 μήνες τον “έφαγε”. Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα. Δεν πήραμε χαμπάρι ότι θα έφευγε έτσι ξαφνικά».
Τόσο ο ίδιος όσο και η γυναίκα του, Χαρίκλεια, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ο Νίκος τους, νικήθηκε από τον καρκίνο και “έφυγε” για πάντα μόλις στα 49 του χρόνια.
Από τότε ο ηθοποιός ζούσε βαθιά θλιμένος και με σοβαρά προβλήματα υγείας να τον ταλαιπωρούν.
Ποιος ήταν ο Χάρρυ Κλυν
Γεννήθηκε στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης στις 7 Μαΐου του 1940 από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων, τον Νίκο και την Κυριακή Τρανταφυλλίδη.
Εξαιτίας δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ωθήθηκε στην εργασία από την ηλικία των 5 χρόνων. Παράλληλα φοιτούσε στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο Kαλαμαριάς και αργότερα στο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Η συμμετοχή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη αλλάζει τη ζωή του, καθώς, εκτός από το πρώτο βραβείο, "κερδίζει" την πρόταση του Οικονομίδη να τον ακολουθήσει στην Αθήνα.
Για τρία χρόνια ο Οικονομίδης υπήρξε δάσκαλος και οδηγός του. Παράλληλα με τις δραματικές του σπουδές στη σχολή του Π. Kατσέλη, εμφανίζεται περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα, όπως το «Kάστρο», ο «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Άλσος», και το «Γκρην Παρκ». Στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει σε διάφορες ταβέρνες, αναψυκτήρια και καμπαρέ, που ανθούσαν εκείνη την εποχή, για μια τριετία ως πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος.
Μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες («Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια») στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου, άρχισε να γίνεται πιο γνωστός.
Το 1964 ταξιδεύει για μερικές εμφανίσεις στο Μόντρεαλ. Αυτή η περίοδος της ζωής του κράτησε 10 χρόνια όπου δούλεψε στις HΠA και στον Kαναδά, σε κέντρα τις ελληνικής διασποράς, σε καφεθέατρα ως stand up comedian (νέο τότε είδος, που μετέπειτα το εισήγαγε στην Ελλάδα), ως ηθοποιός σε underground παραστάσεις και παράλληλα ως συγγραφέας σατιρικών κειμένων. Συνεργάζεται επίσης για πολλά χρόνια με το περιοδικό «Playboy», την εφημερίδα «Daily Worker», το «Village» και το «On the double».
Στο Σικάγο παντρεύεται τη γυναίκα του, Χαρίκλεια και εκεί αποκτά το πρώτο από τα 3 του παιδιά, τον Νίκο. Την περίοδο αυτή του προτάθηκε να παίξει και στη γνωστή ταινία «Καμπαρέ», την οποία προσφορά τελικά δεν δέχτηκε.
Αργότερα στο Μόντρεαλ απέκτησε τον δεύτερο του γιο Αποστόλη, ενώ η κόρη του Κορίνα γεννήθηκε στην Αθήνα.
Γυρίζει στην Ελλάδα το χειμώνα του 1974 και πρωτοεμφανίζεται στις μπουάτ της Πλάκας, στον «Aιγόκερω» και μετά στο «Zυγό» και τη «Διαγώνιο». Ύστερα δούλεψε στα νυχτερινά κέντρα «Διογένης», «Δειλινά» και «Στορκ». Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «Για δέσιμο», που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Columbia το φθινόπωρο του 1978. Αυτός και οι υπόλοιποι δίσκοι του κρατάνε για χρόνια τις πρώτες θέσεις στα δισκογραφικά charts και οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων.
Οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χαρίζουν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας σύμφωνα με την AGB[εκκρεμεί παραπομπή]και οι παραστάσεις του στα θέατρα Ορφέας, Άλσος, Δελφινάριο και Μινώα κ.ά. καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ.
Το 1998 παρουσιάζεται η πρώτη του ζωγραφική έκθεση στον «Εικαστικό Κύκλο». Από το 2006 μένει μόνιμα στη γενέτειρά του Καλαμαριά, γράφει βιβλία (κυκλοφορούν 12 βιβλία του), παίζει θέατρο, ζωγραφίζει (8 ατομικές εκθέσεις) και ηγείται της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Καλαμαριάς.
