Στη σειρά κρυπτοχριστιανοί στη σύγχρονη Τουρκία: Ένα παράξενο γκαρσόν στην Καππαδοκία - Α Μέρος

Στη σειρά κρυπτοχριστιανοί στη σύγχρονη Τουρκία: Ένα παράξενο γκαρσόν στην Καππαδοκία - Α Μέρος

Τα πούλμαν μας έφερε στο Προκόπι της Καππαδοκίας. Μας είχαν συστήσει ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο, όπου και καταλύσαμε.

Είχαμε νοικιάσει αυτοκίνητο, ένα τζιπ, που μας το έφεραν στον σταθμό. Μας χρειαζόταν για να μας διευκολύνει στις μετακινήσεις μας στην τεράστια έκταση που άνθισε ο Ελληνισμός.

  • Αν λέμε «Μεγάλη Ελλάδα» τη Σικελία, την Καππαδοκία θα έπρεπε να την λέμε «Μεγίστη Ελλάδα» μου είπε ο π. Κύριλλος...

Το ξενοδοχείο δεν ήταν μακριά και ήταν σούρουπο όταν ανεβήκαμε στα δωμάτιά μας. Τακτοποιηθήκαμε και κατεβήκαμε κάτι να φάμε και να ετοιμάσουμε το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Αφού φάγαμε, καθίσαμε στο σαλόνι και ο π. Κύριλλος μου είπε: 

  • Θάπρεπε να έχουμε πολλές μέρες μπροστά μας, μα όσες και να είχαμε δεν θα έφθαναν να ζήσουμε τη μοναδικότητα του τοπίου, των ελληνικών πολιτισμικών θησαυρών και τα υπολείμματα της επί 3.000 χρόνια διαβίωσης εδώ των Ελλήνων..
  • Έχεις δίκιο πάτερ. Σαράντα πέντε χρόνια πριν επισκέφθηκε τα μέρη αυτά ο Γιώργος Σεφέρης. Ήταν σύμβουλός της Πρεσβείας μας στην Άγκυρα και ήρθε για τρεις μόνο ημέρες. Το 1953 εξέδωσε στην Αθήνα βιβλίο με τις εντυπώσεις του από εκείνο το ταξίδι και ειδικότερα για τις εκκλησιές που επισκέφθηκε. Έχω μαζί μου το βιβλίο. Σ’ αυτό λοιπόν γράφει πως πρέπει κανείς να μπορεί να ζήσει με άνεση αυτά τα μέρη. Να τα δει, να τα ξαναδεί, να αργοπορήσει, να στοχαστεί και να τα αναμετρήσει με τον σύγχρονο Ελληνισμό...
  • Έχει δίκιο ο ποιητής, μούπε σκεφτικός ο π. Κύριλλος. Από μεριάς μας θα προσπαθήσουμε να πάρουμε στην ψυχή μας ό, τι μπορέσουμε...
  • Θα αρχίσουμε από πού; 
  • Από το μέρος που μένουμε φυσικά, τον Άγιο Προκόπιο, όπως αναφέρεται στους επισκοπικούς καταλόγους επί Λέοντα Σοφού. Αργότερα έγινε Προκόπι και από τους Τούρκους Ουργκούπ...

Το πρωί ξεκινήσαμε νωρίς. Το θέαμα εντυπωσιακό με τους λαξεμένους βράχους. Κάποτε ήσαν σπίτια και παρεκκλήσια  Ρωμιών, σήμερα τα περισσότερα έχουν εγκαταλειφθεί. Πήγαμε στο σπίτι, ένα ερείπιο σε ένα ύψωμα, στον στάβλο του οποίου πέρασε τη ζωή του σκλάβος ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Μείναμε για λίγο ακίνητοι, προσευχόμενοι. Περιτριγυρίζοντας το υπόγειο όπου ζούσαν τα ζώα και ο Άγιος Ιωάννης σκέφθηκα την αξία που είχε για τον κάθε Έλληνα αυτός ο ταπεινός τόπος...

Μετά το Προκόπι κινήσαμε για τα Κόραμα, μια από τις ωραιότερες και μοναδική ως προς τη μορφολογία της περιοχή του κόσμου. Σπουδαία από τη φύση του εδάφους της και, κυρίως, από τους Ελληνορθόδοξους Ναούς που διασώθηκαν, έστω και κακοποιημένοι οι περισσότεροι. Το μίσος των βαρβάρων κατακτητών πλήρωσαν κυρίως οι αγιογραφίες, με το βγάλσιμο των ματιών του Ιησού Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων... Το ανοικτό αρχαιολογικό πάρκο των Κοράμων  ανήκει στην παγκόσμια φυσική και πολιτισμική κληρονομιά της ανθρωπότητας και προστατεύεται από την ΟΥΝΕΣΚΟ... 

Για να εισέλθουμε στο μεγάλης έκτασης  υπαίθριο Μουσείο πληρώσαμε εισιτήριο. Ταμίας και φύλακας μαζί της εισόδου ένας μουστακαλής, μετρίου αναστήματος και μεσήλικας Τούρκος. Σε μια απόσταση έξω από την είσοδο τρεις αστυνομικοί εν στολή. Ο ταμίας αμέσως κατάλαβε ότι είμαστε Έλληνες. 

  • Γκρικς; Μας είπε χαμογελώντας.
  • Γκρικς, του απαντήσαμε.
  • Σπικ ινγκλις;
  • Γιες...
  • Θέλετε ξεναγό; Θα είναι δύσκολο μόνοι σας να βρείτε τις τοποθεσίες των πιο αντιπροσωπευτικών και σημαντικών εκκλησιών και παρεκκλησίων...

Κοιταχτήκαμε με τον π. Κύριλλο. Όσα και να έχουμε διαβάσει, τοπογραφικά υστερούμε, είπαμε. 

  • Πόσα χρήματα θέλει;

Μας είπε μια τιμή, που την θεωρήσαμε λογική. Δεχτήκαμε. Ένας επίσης μεσήλικας μυστακοφόρος Τούρκος ήταν ο ξεναγός μας. Τον λέγανε Ισμαήλ... Μας έκανε μια γενική περιγραφή της μοναδικής περιοχής, λέγοντάς μας ότι οι διάσπαρτοι βράχοι εύκολα σμιλεύονται και είναι, σταθεροί, αδιάβροχοι,  και δροσεροί στο εσωτερικό τους, γιατί αποτελούνται από ηφαιστειακή τέφρα, στρώμα λάβας και ελαφρόπετρα, υλικά που ηφαιστειακή μάζα που εξακοντίστηκε από τα γύρω βουνά... Μας είπε για τις Εκκλησίες και τα Παρεκκλήσια που θα επισκεφθούμε και στο τέλος μας ερώτησε στα αγγλικά:

  • Έλληνες είσθε;

Και αφού του απαντήσαμε θετικά, μας χαμογέλασε συγκαταβατικά.

  • Καταλαβαίνω εσάς, τους Έλληνες, που έρχεστε να δείτε την Καππαδοκία..

Αμήχανα χαμογελάσαμε, αλλά δεν ανοίξαμε συζήτηση μαζί του. Εκείνος συνέχισε:

  • Μένανε στην περιοχή πολλοί Έλληνες και εδώ ήτανμοναστηριακή περιοχή με χιλιάδες μοναχούς. Κατά μία άποψη ήταν καταφύγιο πολλών στον καιρό της εικονομαχίας. Λέγεται ότι στην κοιλάδα Ματιανής – Κοράμων το 728 μ.Χ. ο αριθμός των μοναχών είχε υπερβεί τις 100.000... Και όλοι ζούσαν σε αυτές τις σπηλιές...

Εντυπωσιαστήκαμε από τα νούμερα, αλλά πάλι δεν μιλήσαμε, οπότε χωρίς άλλα λόγια ξεκίνησε την ξενάγηση... Είπαμε να μη μιλήσουμε για θέματα που είχαν σχέση με τον Ελληνισμό, γιατί συνεργαζόμενος ήταν με την εξουσία, ποιος ξέρει τι θα έλεγε για μας, αν τον ρωτούσαν... 

Όσα επισκεφθήκαμε και είδαμε ήσαν άκρως εντυπωσιακά. Όχι τόσο η τέχνη τους. Αυτή είναι σε πολλές τοιχογραφίες ναΐφ, αλλά με όλη τη δροσιά της βαθύτατης ευσέβειας και του αυθορμητισμού της πίστης των αγιογράφων. Είναι εντυπωσιακό το πόσο πυκνές είναι σε πολλές εκκλησίες οι τοιχογραφίες, για να διδάξουν στους πιστούς όσο γίνεται περισσότερα για τον βίο του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων...

Περάσαμε όλη τη μέρα μας εκεί. Ο ξεναγός κάποια στιγμή μας παράτησε, αφού μας έδειξε ποια μέρη ακόμη να επισκεφθούμε.... Δεν ήταν μαθημένος να καθυστερούν τόσο οι επισκέπτες και τον περίμενε και ένα γκρουπ τουριστών... Θέλαμε να απολαύσουμε και πάλι την αρχιτεκτονική των λαξευμένων εκκλησιών, όπως αυτές «των Σανδάλων», «τη Σκοτεινή» και «των Στεφάνων». Μας έμεινε πάντως αυτό που μας είπε ο ξεναγός για το πώς διατρέφονταν στις σπηλιές των βράχων οι ερημίτες μοναχοί και έφτιαχναν κρεμαστό κήπο, που φύτευαν χορταρικά και τα πότιζαν από στέρνα λαξευμένη επίσης στον βράχο... 

Απόγευμα ήταν και η ώρα που έκλεινε η πόρτα... Ήμασταν κατάκοποι, αλλά κατευχαριστημένοι... Πηγαίνοντας προς το ξενοδοχείο  είπα στον π. Κύριλλο:

  • Πάτερ μου φαίνεται ότι στην Καππαδοκία δεν θα βρούμε κρυπτοχριστιανό ούτε για δείγμα...
  • Έτσι δείχνουν τα πράγματα, μου απάντησε. Αλλά πού ξέρεις. Εδώ ήρθαμε για το προσκύνημα. Έτσι κάναμε και στον Πόντο, στη Σμύρνη και στη Μαγνησία. Αλλά εκεί συναντήσαμε.. Πού ξέρεις λοιπόν; Μπορεί κάποιος να εμφανιστεί...
googlenews

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

 
 
 

 

logo m

 

 


©2024 YSTEROGRAFONEWS - ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ  ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ


© 2014-2024 YSTEROGRAFO NEWS